Në Shqipëri punëdhënësit e huaj i kanë trajtuar punëtorët shqiptarë si skllevër. E s’duhet të harrojmë se në fabrikat e këpucëve të kompanive italiane kanë vdekur punëtorë, vajza të reja, për shkak të mos sigurimit të kushteve të përshtatshme të punës, ose në kompanitë e tjera të kooperuara, kanë ndodhur herë pas here aksidente, si pasojë e mos zbatimit të rregullave të sigurimit teknik nga këto kompani. Tashmë janë bërë ngjarje e ditës problemet me CEZ. Janë trajtuar problemet dhye fajësitë por nuk është trajtuar një aspekt tjetër. U rrit rrogat stafit drejtues, bën shpenzime luksoze për administratën me zyra, automjete , aksesorë, pajisje zyrash,etj, e rrogat e elektricistëve nuk ua ka rritur, madje ka larguar dhe i largon nga puna ata që përpiqen të punojnë në kushte të papërshtashme, duke mos ua siguruar madje asnjë pale pinca, mjete pune të domosdoshme. Ka zona të tëra pa asnjë elektricist, siç është komuna Lekbibaj në Tropojë, e cila rreth 60 përqind të kohës mbetet poa energji elektrike. Janë larguar nga puna edhe elektricistë me përvojë pune mbi 30 vjeçare, siç ka ndodhur në prefekturën e qarkut Kukës, përkatësisht në Has dhe Tropojë. Janë njerëz që kanë sakrifikuar duke u kërcënuar deri me vdekje, siç ishte rasti i arkëtarit të sektorit Lekbibaj që u qëllua me armë, pasi kishte nderprerë energjinë abonentëve që s’kishin paguar.
Elektricistët paguhen me një pagë 26 mijë lekë, me orar të zgjatur për të riparuar rrjetin e amortizuar e duke mos u paguar asnjë orë punë jashtë orarit. Nuk është njerëzore kjo situatë.
Letër e nënshkruar: Gjon Neçaj, Tropojë