Pse o Zot nuk na bekove
Mbaresi dhe harmoni
Per shume brenda na mallkove
Dhimbje, tmerr dhe lemeri
Te gjithe boten e shetita
Ne Azi, Afrike, Rusi
Ngado shkela u cudita
M’u dhimbse o Shqiperi
Qe te gjithe mbrolin traditat
S’linin kend t’ua hiqte zvarre
Tek ne ligjin e bejne rripat
S ‘e ve kush ujin, ne zjarr
Vendi im visar i rralle
Qe gjithe boten ke rnahnitur
Thesaret te ndrijne ne balle
Thesare me vlere te ndritur
Gjithe vendet qe kam pare
Me kane mbire lule ne duar
Pyje si margaritare
Dhe liqenj me syte e shkruar
Dhe ne mes te bulevardit
Me freski nje park te mbush
Nuk te cmend era e fekalit
Nuk sheh plehra mbi gemushe
Ku i cuam kenget tona
Bejtet, isiit laberishte
Qe na mbushnin me jehona
Dhe te dyte ne bote nuk kishte
Lulja e Veres se Naimit
Bilbilit te vendit tim
I vrane duart e Kainit
Kjo urrejtje e pakuptimte
Lemerisur ngado shkova
Pashe te rinjte shqiptare
Ne Omonia i takova
Me shikim e shpirt te vrare
Diku pyeta me veshtrime
Pse keshtu more te mjere?
Me zu buke e tokes time
Lashe drize e gjeta ferre
Mbetem udheve te harruar
S’kemi shtet qe te na mbroje
Politika e mallkuar
Nuk na zgjidh asnje nevoje
Dy nga dy ne semafore
Shoh dhe qaj me pikellim
Vajza qe ma bejne me dore
Prostitute te vendit tim
Shtrengoj koken ndane tryezes
Zot, s’i s’ke nje pike meshire
Mbesollet e Nene Terezes
Qenkan kthyer ne lavire
Kush genjen i hoqem plehrat
E hedhte Zoti ne humnere
Ne vertete e hoqem Dullen
Por sot kemi kaq Envere
Pas na ndjek serish mallkimi
Nga gremina bjen ne hon
Kurre s’vem mend pas nje gabimi
Komedia jone vazhdon
Goje ligj e mbushur mllefe
Njera-tjetren shajne Partite
Jete e tyre qejf o qejfe
Shurrojne dhe mbi pasurite
Neper dhembet e florinjte
Nxin cimizmi i baballareve
Vendin krimi vret per dite
Per inat te shqipetareve
Por une shpesh kujtoj Naimin
Fjalendriturin poet
Keta qe sot na mbollen krimin
Nbeser ne goje do ta kene vet
Mos qaj gjysh me thote mbesa
Teksa un ca lot leshoj
Ndonje dike do valoj fshesa
Era e dimrit do kaloj
Brezi une ballin me rrudha
Qe po rritemi ne bote
Ne Atdhe do na sjelle udha
Asnje shprese mos te digjet kot
Le te vene pasurira
Mbi mjerimin tone pa fund
Mostrat me 100 fytyra
Historia do t’i shkunde
Ata qe na hapen varre
Dhe s’na lane te enderrojme
Ne nuk jemi per hakmarrje
Po ama shpagim kerkojme
O sa me rinojne keto fjale
Fjale te brezit qe po rritet
Ma mbushe gjoksin me vale
Shpresa jone, s’mund te vritet
Do derdh gjakun dhe mundin
Per Atdhe e per vatan
Se s’harrohet dot katundi
Gjaku i te pareve tane
Nuk ma qas me lotin zemra
Se jam lis i kesaj toke
Si shqiponje po ngrihet kenga
Hapi krahet moj nene Loke
Dil e shih se po vijne bijte
I therriska mall i vjeter
Te shpetosh nga ligesite
Dhe nga ligjet vec ne leter
Si ca diej plot vezellime
I ka cuar Perendia
Mjaft me docer dhe lavire
Shqiperine e ben rinia
Nuk e mbaj dot ngasherimin
S’me vjen keq dhe te vdes
Memedheu po ben rizgjimin
Udhe e kombit s’njeh me kthese
Shpirti yne vella me malet
Shpirt prej dokesh dhe bajraku
Prane e prane te kalojne hallet
Si vellezer te nje gjaku
Shqiperia do te rroje
Nga Kosova ne Preveze
Ku dhe gun i flet me goje
Vallja came rreze ndez
Nena jone tashme dihet
Eshte nje dhe e pandare
Permbi qiell Shqipja ngrihet
Ky eshte shekulli Shqipetar.
HYSEN ISMAIL HAXHIAJ ish-i burgosur politik
RESPEKT ZT HAXHIAJ !
KOMPLIMENTA PR VARGJET .
VR!!! Përgezime hysen haxhiaj! Nje poeme e ndjere tërë brengë për problemet e shqipërise dhe të shqiptareve por dhe tërë patriotizëm e shqiptarizëm te pastër. Ndjej dhimbjen e shpirtit tuaj hysen dhe me transmetohet edhe mua. Ndjej vëllazërimin shqiptar që kërkon dhe me transmetohet dhe mua. Në çdo varg këndon por dhe qan. Kendoj dhe qaj dhe une! Një poeme me vargje të thjeshta por me dashuri te madhe për shqiperine e sfilitur nga hallet! Ke shkrire hallet dhe bukurite e shqiptarit te vertete ne kete poeme hysen. Rrofsh hysen. Me krijove emocione te vecanta! Edhe njeherë ju pershendes o patriot i shpirtit shqiptar!