Dërguar me email
në adresën e redaksisë
Citimi i dikujt tjetri në atë që duam të shprehim, është një pikë referimi në arsyetimin tonë. Po nisem nga një thënie e z.Konica.”Shqipëria nuk ka armik më të madh se sa vetë shqiptarët”. Me siguri që mua e Konicës do të na hidheshin “në fyt” për këtë “anti shqiptarizëm”. Por si e gjykoj unë realitetin aktual shqiptar dhe a i vërtetohen sot atij mendimtari të madh argumentet? Them se po. Gjysma e shqiptarëve akuzojnë gjysmën tjetër si pjellë e krimit. E gjithë Shqipëria e kriminalizuar?! E të mendosh se këtë e thonë shqiptarët. Dasia veri-jug. Edhe këtë e mbjellim po vetë e jo turku a greku. A ka të drejtë Konica? Del një zë shqiptari nga Maqedonia dhe përmend qeveritë “qelbësira” të Tiranës e Prishtinës që nuk bëjnë “detyrën” kombëtare. Po vetë ai me shqiptarët e shtëpisë së tij a po e kryejnë detyrën? Maqedonia është sot për sot shtet sovran dhe vetëm nënshtetasit e saj kanë të drejtën e veprimit direkt në vendosjen e fatit të tyre. A janë bashkë shqiptarët atje? Për të kaluar në detyrat e lagjes duhet të kesh kryer detyrat e shtëpisë. Shqipëria po edhe Kosova janë shtete që aspirojnë Europën. Shqiptarët e Maqedonisë duhet të kuptojnë se kjo aspiratë është e vetmja rrugë. Fillesa e saj vjen nga unifikimi i mendimit brenda vedit. Faza tjetër, ajo e udhëtimit europian, vjen më pas. Është jetike që mes shqiptarësh të mbillet dashuri e jo urrejtje. Mallkuar qoftë kush për një kolltuk mbjell farën e keqe të dasisë mes nesh! Do të na vijë vërtetë keq, bile do të jetë fatale nëse fjalët e Konicës zënë vend në ditët tona. Vetëm një alternativë mund të na mbajë në këmbë e të na garantojë suksesin. Dashuria mes nesh. Muhamed Fyshku.