Në 10-vjetorin e ndarjes nga jeta
Nga Mehmet Metaj
Unë e dija se në 26 prill të këtij viti Ardian Klosi mbushte 10 vjet nga ndarja nga jeta. Prisja me padurim ndonjë shkrim a emision përkujtimor nga kolegët e fushës së tij. Asgjë. Heshtën gjuhëtarët. Nuk e di përse. Heshtën studiuesit e letërsisë. Nuk e shpjegoj dot heshtjen e tyre. Heshtën përkthyesit. Ndoshta për arsye xhelozie…
Por, Ardian Klosi ishte dikush, madje ndër më të shquarit e gjeneratë së vet. Ai shkëlqeu me talentin e tij. E kuptuan këtë edhe ata që nuk ishin të fushës që ai i përkiste.
Pasi pashë me mërzi kalimin në heshtje të këtij 10-vjetori të Danit, unë u ula dhe shkrova modestish disa radhë, pa pretenduar se i kam thënë të gjitha për meritat e tij. Unë thjesht mora guxim të shkruaj modestisht këto radhë, edhe pa qenë i fushës së cilës ai i përkiste dhe la gjurmë.
“Per mortuis aus ben aus nihil” (për të vdekurin ose fol mirë ose mos fol hiç) thoshin latinët. Por rasti i vetëvrasjes së Ardan Klosit është fal atij lloji njeriu që janë sot “specie te rralla” që kanë mbetur në këtë vend gjithsecili nga ne që e njihnim ndjen krahas dhimbjes së ikjes se një njeriu të virtytshëm dhe “lehtësinë” për të folur dhe shkruar mirë pa fund.
Dhe në këtë trishtim për të pikësëpari më vjen në mend ajo që ndodhi dhe e çoi në vdekjen e parakohshme dhe që është epitaf në varrin e Bertold Breht-it, që Ardian Klosi e donte aq shumë dhe e përktheu atë dhe shumë shkrimtarë e poetë Gjerman, përfshi Gëten e Madh, Shilerin etj, “Nga tigrat munda të shpëtoj, por ç’e do më hëngrën krimbat e plehut” (..më hëngrën servilët desh të thoshte…!). Dhe ja si përsëritet historia, por tek ne në forme tragjikomike, dhe nga ky asfiksim shoqërorë iku dhe një njeri fisnik dhe erudit si Ardian Klosi, që jetoi në një vend e shoqëri aspak dinjitoze.!
Ai ishte një publicist, përkthyes, opinionist dhe aktivist i shquar me kontribute të spikatura në periudhën e tranzicionit. Ai përveç veprave dhe botimeve te tij si: “Refleksione” (bashkautor me Edi Ramën), 1991, “Shqipëria zgjim i dhunshëm”, 1991, “Quo vadis Shqipëri”, 1993, “Shqipëria ç’mund të jetë”, 1997, “Robert Schwartz ose dritaret e qytetit tim”, 2007 dhe ne gjermanisht: “Mbijetesë shqiptare”, 1993, “Fjalor Gjermanisht-Shqip”, 1997 (me W. Fiedler) etj. Ai solli mjeshtërisht në shqip përmbledhjen e plotë të veprës së Franc Kafkës në prozë të shkurtër, si dhe veprën “Kështjella”, duke i përkthyer nga gjermanishtja pas një pune të gjatë. “Me syrin e një klouni”, nga Heinrich Böll, “Adami dhe Evelina”, nga Ingo Schulze, “I humburi”, nga Hans Ulrich Treichel, “101 poezi dashurie”, nga Bertolt Brecht, “Dasmë qyteti”, nga Bertolt Brecht, “Baal”, nga Bertolt Brecht, “Përndjekja dhe vrasja e Zhan Pol Maratit”, nga Peter Weiss, “Skënderbeu”, nga Oliver Jens Schmitt, “Arberia Venedike”, nga Oliver Jens Schmitt, “Vizita e damës plakë” nga Friedrich Dürrenmatt, “Ali Tepelena”, nga François Pouqueville, “Udhëtim dimri”, nga Wilhelm Müller, “Hija e Erës”, nga Carlos Ruiz Zafon etj.
***
… U bënë dhjetë vjet nga ikja apo vetëvrasja e Ardian Klosit. Dhe në këtë përvjetor të dhjetë nuk u kujtua njeri, as sivëllai i tij, sot kryeministër, për ta nderuar të paktën pas vdekjes, për kontributin e tij të madh në edukimin dhe civilizimin e shoqërisë sonë. Kjo më dhemb mua si qytetar i këtij vendi. Por ikjen apo vetëvrasjen e tij para 10 vjetësh ( dhe sivëllaji i Tij, sot kryeministër as e përkujtoj fare..!)
Sidoqoftë, unë ngushëllohem me faktin se disa miq dhe shokë të tij, e kujtuan Ardianin në portalet e tyre. Po sjell disa citime:
“Ardian Klosi ishte njeriu që do të na kujtojë gjithmonë vlerat njerëzore. Ai deshi të eksplorojë përtej jetës, të prekë sa më parë fundin e pashmangshëm, ta gëlltisë jetën në një hurbë të vetme. Ia doli, duke na lënë më të varfër nga ç’jemi, duke na hequr krejt shpresën e një takimi të mundshëm nën qiellin e kësaj bote. Sigurisht do të shihemi mbase atje ku ai gjendet, nëse na përzgjedhin të jemi në të njëjtën botë me të.”(Izet Duraku, fb, 30 Prill, 2022).
Dhe janë të paktë dhe shumë të rrallë tek ne ata që vdekjes i shkojnë me dinjitet si Ardian Klosi, që ishte një fisnik i ditur si ai që iku papritur ne kulmin e vlerave për injorancë dhe të shoqërise tonë dhe për dobësi të shokëve që e lanë vetëm në vetmi (përfshi dhe sivellain e tij sot kryeministër qe nuk është kujtuar për asnjë përvjetor te tij dhe për asnjë vlerësim siç e meritonte Ai..)…dhe ai i lodhur nga kjo iu dorëzua përjetësisë.
Por miku ynë Ardian Klosi bëri atë që s’duhej bërë siç thotë Oskar Ëilde: “Njeriu në këtë jetë mund të bëj gjëra që s´duhen bërë”. Dhe “ikja” e njerëzve të tillë me vlera në një vend qe i shpërfill aq shumë me kujton Hosanate panegjirike Soloniane, që tek ne janë aktuale sot e gjithë ditën ku: “ Glorifikimi deri në ekstazë i absolutizmit shtetëror, lindja dhe zhvillimi pakufij i fetisheve, hyjnizimi i kultit të njëshit, mistifikimi i të vërtetave historike, robotizimi i trurit intelektual përmes inkuizicionit të mendimit të lirë, këto përbejnë tek ne edhe sot e gjithë ditën frymën e ritualit të vjetër të substratit gjiriz, mbi të cilin lëshojnë rrënjë dhe harlisen për bukuri të gjitha llojet e gjëmbaçeve dhe hithrave prej nga do të mund të ushqehen të gjitha segmented e turbullirave të llahtarshme shoqërore.
Propozim i bërë pas vetëvrasjes nga ish-deputeti i Mallakastrës në atë kohë, që Ardian Klosi të njihet si krenaria e Mallakastrës, dhe dhënia e titullit “Krenaria e Mallakastrës” ishte i drejtë. Por mendoj se për vlerat dhe virtytet e tij të rralla dhe kontributi “Si studiues, albanolog, përkthyes, publicist, shkrimtar, analist, eseist si dhe një veprimtar i shquar i shoqërisë civile për të mbrojtur liritë dhe të drejtat themelore të njeriut sipas standarteve europiane” dhe një njeri i përkore Ardian Klosi e meriton të shpallet me tituj të lartë edhe nga Presidenti i Republikës. “
Po ç’ka ndodhur në këtë periudhë 10-vjeçare pas ikjes së A. Klosit ?!
Ne jemi-mbetemi ende në udhëkryq të historisë sonë dhe ç’rol po luajnë intelektualët tanë?
Filozofi ynë dhe një nga figurat më të shquara të Rilindjes Shqiptare, Sami Frashëri nuk e la kot thënien epigramatike kur tha se: “Kalben intelektualët atje ku lartësohen mediokrit“. Dhe s’mbetet tjetër për të thënë veç asaj që tha perseri S. Frasheri: ”Dhëntë Zoti që Shqiptarët shpëtofshin nga njëri-tjetri“. Dhe këtë rrokopujë politike dhe sociale që e ka ngërthyer këtë vend mund dhe duhet ta shpëtojnë vetem intelektualët.
A nuk kumtonte këtë Ardian Klosi në të gjitha shkrimet dhe polemikat e tij? Ja përse duhet ta kujtojmë dhe ta nderojmë këtë personalitet.
Nuk është rasti të shtjellojmë se ç’është intelektuali në teori as në praktik se dihet tashmë. Ciceroni e definon thjesht termin “intelektual” me pasurinë shpirtërore, me njeriun që ka shpirtin e pasur. Po dimensionin dhe peshën e vërtetë fjala intelektual e mori nga një ngjarje që ka ndodhur në Francë. Ishte viti 1895 dhe një kapiten artilerie i akuzuar për tradhti me emrin Alfred Dreyfus u dënua me burgim të përjetshëm. E paditën për tradhtar, po padia nuk ia dëshmonte dot tradhtinë dhe falsifikuan provat. Bënë dëshmi të rreme dhe e dënuan. E gjithë Franca e njihte për tradhtar. Po Alfred Dreyfus nuk e pranonte fajin dhe kur dokumentet u rishqyrtuan u kap fajtori i vërtetë.
Ishte koha ku Emil Zola, me letrën e tij të hapur “J’acuse” (Unë akuzoj) kritikon qeverinë moralisht dhe në mënyrën më të fuqishme bën thirrje për drejtësi për Dreyfus. Rreth 2.000 shkencëtarë, artistë dhe profesionistë të tjerë për herë të parë dolën zyrtarisht të vetëquajtur “les intellectuels” (Intelektualët) bashkohen dhe protestojnë. Përmes kësaj ndërhyrje dhe proteste nis një diskutim i madh për vlerat, për të vërtetën dhe drejtësinë, që përfundimisht do të kurorëzohet me lirinë e Dreyfus-it. Pra, intelektualët u përzien në punë, në gjëra që personalisht nuk i preknin ato, nuk i shqetësonin. Po nga ana tjetër ato ndihmuan për të vërtetën, për vlerat e saj se sa të çmuara janë për shoqërinë. Dhe që nga ajo kohë fjala intelektual ka një konotacion pozitiv në Europë.
Po në Shqipëri? Intelektuali u kthye në shërbyes të sistemeve dhe qeverive që kanë pasuar njëra tjetrën: “Intelektualët dhe artistët janë krahu i djathtë i partisë” – thuhej atëherë. Po sot? Kjo është si duket trashëgimia fatale e intelektualit tonë. Intelektualët dhe sovraniteti i tyre. Intelektualët dhe përgjegjësia e tyre. Urrejtja dhe dashuria ndaj intelektualëve. Intelektualët e bërë zap, intelektualët e shitur, pseudo-intelektualët. Një trashëgimi horror nga diktatura, ku intelektualët ishin pronë e partisë, pronë e diktaturës, në një anonimitet të plotë nuk ishin gjë tjetër vetëm një repart që shkruanin, prodhonin propagandë, si personazhe oruelliane ku bënin trushpëlarjen e popullit. Intelektuali shqiptar sot është i vënë përsëri poshtë nga rivali(armiku) i tij i përjetshëm shteti.
Intelektuali shqiptar e ka këtë të trashëguar, e bën me ndërgjegje, e bën se ka gëlltitur një lugë çorbë të prishur, e bën se, e bën dhe sepse, dhe forma hipotetike e pikëpyetjeve për të gjetur të vërtetën s’ka të mbaruar. Po e vërteta është që intelektuali shqiptar; është i shtrirë për tokë në gjendje nokdaun. Është i shtrirë për tokë, nga mungesa e integritetit dhe sovranitetit, dhe është i shitur dhe i blerë. Është pa shtyllë kurrizore. Është një plastelinë amorfe dhe shteti e deformon si t’i teket. Intelektualët shqiptarë janë kthyer në zombi. Dhe kjo është tradhtia e intelektualëve dhe ky është fataliteti depresiv i shoqërisë sonë.
Ne gjendemi ende në udhëkryq të historisë sonë. Shqipëria jonë sot ndoshta më shumë se kurrë ka nevojë për intelektualë të vërtetë dhe të virtytshëm dhe për njerëz-qytetarë dinjitozë, si Ardian Klosi. Por jo të gjithë ne, që e quajme apo s’e quajmë veten intelektualë mund të kemi këto vlera, se “jo të gjitha mizat bëjnë mjaltë”. Por sidoqoftë nuk duhet lënë vendi në mëshirë të fatit.
“Ky vend vuan nga njerëz gjysmë të mësuar dmth mediokër” thoshte Kasëm Trebeshina. E tillë është dhe gjithë klasa jonë parapolitike siç e quante Moikom Zeqo, mediokre dhe qesharake por e keqja është pasojat tragjike që ajo sjellë dhe që se po e çojnë vendin në greminë.
Kjo për alegori fati apo rrace?!
Nuk e di për alegori fati apo rrace ne vazhdojmë të ironizojmë njëri tjetrin dhe si pasojë e rezultante vetveten dhe kjo Shqipëri mbetet përgjithmonë me krye në hi ?! Nëse i referohemi historisë sonë ndoshta ajo nuk na ka ndëshkuar kot. Unë mendoj se ky vend s´ka të drejtë morale ende’ të thotë as që ka intelektual as politikanë bile as njerëz normalë përderisa është në këtë gjendje dhe po shkon teposhtë.
Se kur e do puna dhe i kërkon sheshi i mejdanit intelektualët rrinë e presin ose mbeten autoqefalë, nuk prononcohen dhe me sa duket “preferojnë“ ose të “bashkëjetojnë” me kongresmen ose të rrine kokë më vehte ?!
Aty ku i dituri nuk gjen kurrë prehje!:
Përse vuante dhe shqetësohej Ardian Klosi? Po e përmbledh me pak fjalë mendimin e tij:
Ne jemi ai vend e ai popull ku i dituri s´ka gjetur kurrë prehje, atij ose i është “prerë koka apo gjuha, ose është dëbuar apo detyruar të syrgjynoset”. Edhe sot e gjithë ditën gjoja jemi në demokraci dhe aspirojmë të bashkohemi me Evropën mendja intelektuale nuk dëgjohet dhe paguhet kaq pak dhe vazhdon të vendos paganizmi ynë mesjetar që sundon në çdo qelizë dhe kjo është shumë domethënëse. Një popull me kulturë baritore. Tek ne lulëzojnë ende pesë anarkitë e Nolit: anarkia fetare, anarkia shoqërore, anarkia morale, anarkia patriotike dhe anarkia e idealeve. Asnji vend në botë nuk është zhvilluar dot pa vënë në ballë intelektualët. Ky vend megjithë arsimimin masiv që bëri sistemi i kaluar ka ende shumë syresh nga ata që u përkasin kategorisë së njerëzve që kanë lexuar vetëm një libër, kanë parë një teatër dhe një film dhe cicërojnë si gjeli në pleh apo flasin broçkulla të “kripura” dhe të tjeret i dëgjojnë me servilizëm “ala balcanasi”, të prirur më tepër nga rrumpalla se sa nga rregulli e puna dhe këshisoj dinjiteti mbetet vendnumëro?!!
Njerëz dinjitoz-komb dinjitoz !:
Solla këtu disa momente e nënvizime historike për të kërkuar nga vehtja e nga të tjerët, më shumë dinjitet, se me njerëz dinjitoz bëhet pastaj kombi dinjitoz, dhe për ata që i thonë vehtes intelektualë, më shumë mendime e pjesmarrje në jetën publike, se përndryshe do të na sundojë përjetesisht mbreteria e bufave, prevalenca e mediokërve. Të mos e pësojme si herët e tjera që durojmë kur duhet ngutur e ngutemi kur duhet duruar, luftojmë dhe bëjmë zhurmë kur duhet ndenjur urtë dhe rrimë suqut kur duhet thëne açik fjala për ta kuptuar mirë dhe populli se ç´po ndodh në këtë vend përpara se të jetë vonë dhe jo post-mortum dhe le të dallohen pastaj ato që duhet të “ikin” ose të rrinë “urtë”. Mendoj se ndoshta është momentum që të mblidhen përseri por në mision ata që i thonë vehtes intelektualë dhe qytetarë dinjitoze dhe ti thonë stop kësaj përdhosje politike dhe sociale, përndryshe historia do përsëritet në frome edhe më banale!
Ja, qoftë dhe për këto pak gjëra që thashë pak më lart, duhej kujtuar Ardian Klosi. Heshtja jonë është e pafalshme në të tilla raste.
Ky vdiq per te tjeret.dmth,,Iku Bedel.
Po te ishte vertet i kulturuar,do te kuptonte cfare fallco,cfare fasade ishte edvin rama,ashtu si e kuptoi Lubonja,Zheji dhe te tjeret.Ju lut malokut deri ne pergjerim ta peanonte edvinin ne kryesine e PD,se zavalli kishte MUNGESE ME ARSYE.
Ishte ky Klosi qe ju pergjerua Nanos ta bente minister edvinin,se ishte tronditur shume nga vdekja e te atit,aq sa mund te perfundonte ne cmendine. Ate qe s`e hengri maloku,,e hengri Nano dhe perfundoi ne hale,
Meqenese hyri bedel per edvin ramen,,psoi fatin e edvin rames,,perfundoi vete ne cmendine dhe vrau veten me litar,o Dino,,ashtu si i dridhej zemra mos e bente edvini.Por edvini nuk luajti as gishtin e kembes ta ndihmoje nga gropa ku u bzhyt per te nxjerre edvinin.
Fukarane dhe maskarane,,mos i ndihmo!-thote populli,,se i ka pare Zoti,.Ky ndihmoi edhe nje maskara tjeter zviceran te quajtur Shmidt,,qe shpalli se heroi kombetar Skenderbeu ,ishte serb,,Ketu e hengri pasandaj,zoti e denoi me vetevarje.Se Skenderbeu e kishte shpallur vete perkatesine e vet ethnike dhe nuk la boshllek per t`ja plotesuar nacionalitetin Shmiti pas 600 vjetesh.
Kete le ta qaje Shmiti se e mori ne qafe,po edvin rama po kaloi lumin,,te dhjefsha kalin !
demir bytha!!
klosi kishte problemet e veta,nuk ishte një koqe si ti,prandaj nuk i ka faj as rama e as berish,e aq më pak nano!!
nuk kam pasur asnjëherë simpati për të,por prapë nuk ja mohoj vlerat!!
për mendimin tim ai zgjodhi atë që e pa më të arsyeshme në atë moment!!e respektoj për zgjedhjen e tij!!
sa nga ne kanë vuajtur goditjet direkte të politikës,dhe të jetës në përgjithsi,ti jo se je ididot dhe nuk kupton asgjë,dhe nuk kanë marrë vendimin e klosit??
sa të duash!
prandaj as mo ja lër fajin dikujt tjetër e as mo fajso klosin!!
ai vendosi të bënte atë që mendoi se ishte më e mira për të!!
Mehmet Metaj me te lumte sa shprehi,per ate figure te rralle si Ardian Klosi,personalitet i njohur atdhetar sa shkencor,biri families se nderuar Klosi,nje jete kuader i talentuar shkencor,mes Tiranes Njohur e punuar mes tyre. I perjetshem kujtimi i tij dhe BREZAT ta vleresojne; si nje IDHULL-se pari -NJERI Atdhetar.!
Si 86 vjecar,*Pasues Veteran*-shpreh dhimbie sa rresspekt,nje jete MESUES bemat e Tij- udherrefyese !
Mes Torontos,perkujtuar*10vjetorin e ndaries tij nga jeta*mes Bashkeatdhetareve,kryesissht *Pasues Veterane e Veterane*.
I perjetshem kujtimi Tij sa atij FISI-atdhetar….
Pasuesi veteran* Guri Naimit D.
Dhimiter M Xhoga-Guri Naimit D.
Guri rezil i Enverit:
Adriani ishte cuni i Bilbil Klosit qe ishte Kasapi Prokuror i Enverit dhe Ministri gjakatar i Drejtesise i Partise se Punes,
prandaj:
Cfare ben ti ne Toronto o fanatik enverist? Vendi yt eshte ose Rusia e Putinit ose Korea e Veriut e Kimit.
Por , mendoj ta kujtojme me te mirat dhe te keqiat; meqense ti i kujtove vetem te mirat, mua me del detyre te theme nje te keqe vetem. Sikur nuk u soll mire me ate historine e Skenderbeut te “historianit” adoleshent gjerman, apo e kam gabim?
Z. Metaj, nuk do të analizoj shkrimin tuaj, sepse edhe z. Klosi kishte hije dhe dritë dhe këto diskutohen për së gjalli. Por do të theksoj një vrejtje për ata që vendosin emra, si p.sh. Erion Veliaj. Emri i Klosit i vendosur në një shkollë të Tiranës, nuk shkon, për faktin që i dha fund jetës në mënyrë të papërshtatëshme për fëmijët. Emri i tij mund të vendosej kudo, vetëm në shkolla të nxënësve të moshave të ulëta nuk mund të vihej. Nuk e di si e vlerësojnë psikollogët këtë veprim, por më duket e pa përshtatëshme.
EDHE EDI RAMEN NUK KA PER TA KUJTUAR NJERI…….por ai nuk e ka problem kete gje…….AI ESHTE TEPER MODERN NE KONCEPTIMIN E KETYRE GJERAVE………per te mos folur per EGERSINE dhe PANDJESHMERINE e tij si njeri…… DANI ishte nje studioz i rralle…..intelektual klasi……njeri me shije….dhe aspak vulgar…….per ..meteper nuk dinte te shtynte….te shpifte intrigonte……cilesi te cilat sot kane shume vlere……AI nuk ka asnje lidhje ne kte kuptim me EDI RAMEN qe eshte MAESTRO…..ne cdo fushe ku DANI nuk luante dot………I PERJETSHEM KUJTIMI !
Ardian Klosi ishte një nga ata intelektualë skeptikë që e kërkonin të vërtetën në figurat dhe ngjarjet historike. Puna e tij përkthimore u përqendrua drejt këtij objektivi, për të sjellë sa më shumë fakte e këndvështrime dhe për të hequr qafe propagandën nacionaliste, në mënyrë që të kemi një kuptim sa më real të figurës reale të Skënderbeut. Ky u quajt “çmitizimi” i Skënderbeut. Gjatë regjimit të Enver Hoxhës në Shqipëri (që kishte ngjashmëri të ngushtë me Korenë e Veriut), nevojitej një hero kombëtar që do të shërbente për identifikimin kombëtar. Shumë energji u investua në këtë hero kombëtar, i cili ishte vetëm një nga fisnikët e shumtë të kohës, sundimtar i një prej feudeve të shumta të krijuara në rrënojat e Perandorisë Romake Lindore. Nëna e tij ishte Vojislava Brankoviq, nga shtëpia mjaft e famshme fisnike serbe e Brankoviqit, Skenderberu kishte tre vëllezër: Stanishi, Reposhi, Konstantini dhe katër motra: Maria, Jelena, Angjelina, Vlajka dhe Mamica. Lexuesi do të vinte re se keta emra janë te gjithe sllavë paperjashtim,
prandaj:
KU ESHTE PROBLEMI DHE KU QENDRON FAJI I AUTORIT DHE I PERKTHYESIT?
Perktatesia sllave nga nena e Skenderbeut nuk ja ul aspak vleren e heroit tone kombetar Gjergj Kastrioti, perkundrazi e rrit ate si nje luftetar i Botes se Krishtere kunder Perendarise Otomane dhe ka ardhur koha qe shqyptaret te heqin dore nga patriotizmi fals enverist si nje propagande nacionaliste komuniste dhe te pranojne faktet historike ashtu sic kane qene, ndryshe mire eshte shkruar nga autori i ketij shkrimi duke i u referuar nje fillozofi te lashtesise:
“…“Per mortuis aus ben aus nihil” (për të vdekurin ose fol mirë ose mos fol hiç)…”
por:
SI TE HESHTESH PER ENVERIN?
qe:
I la shqyptaret pa breke ne bythe dhe fanatike nacionaliste si nje fis kanibalesh prej Afrike Zulu?
Ore « intelektual » Kur do të mëso sh ti! Vojsava nuk e kishte emrin Vojislava dhe mbiemrin nuk e kishte Brankoviq, por Tribala. Ajo ishte vajza e feudalit shqiptar të Pollogut (Gostivar-Tetovë). Emrat nuk tregojnë etnicitet, veçanërisht në mesjetë, kur as kombet nuk ishin formuar. Pas 600 vjetësh të përcaktosh etnicitetin e një personi duke u bazuar vetëm nga emri, minimumi është që duhet të jesh idiot. « Intelektual » në thojza, nuk më vjen keq që je lindur si idiot, por më vjen keq që do të vdesësh si idiot.
Vojsava Tribala si Vojo Kushi i Enverit qe ishte Visllav Kushici i Titos perpara se te shkruash llogje budalli patriotike enveriste meso se i pari qe ka shkruar per Voisllaven e Gjon Kastriotit a e di ti kush eshte? Ja ta thote intelektuali qe ti dhe Demo komentuesi fansi i kriminelit Adil Carcani ta mesoni se ju ben mire qe te lini patriotizmin enverist dhe te hapni syte e fanatikut, ja kush eshte i pari qe ka zbuluar origjinen serbe apo bullgare te Voisllaves ai eshte Marin Barleti dhe qe cdokush mund ta lexoje ne Wikipedia ne internet:
“…Marin Barleti, the Albanian-Venetian historian, wrote in his biography of Skanderbeg (published between 1508–10), that her “mother was a Triballian nobleman” (pater nobilissimus Triballorum princeps).[2] In another chapter, when talking about the inhabitants of Upper Debar that defended Svetigrad, he calls them “Bulgarians or Triballi” (Bulgari sive Tribali habitant).[12] The term “Triballians” (Triballoi) was used in Byzantine works as an exonym for Serbs.[13][14][15]…”
I dyti qe ka mbrojtur te verteten historike eshte historiani Oliver Schmitt qe ka perkthyer edhe Klosi, por qe eshte profesor i nerum ne Universitetin e Vienes, Austri:
“…Oliver Schmitt, a professor of South-East European history at Vienna University, in his biography Skanderbeg: Der neue Alexander auf dem Balkan (2009) supported that she was a Serbian noblewoman of the Branković family and sister to Mara Branković.[30]…”
I treti ne radhe vjen albanologu i nerum Robert Elsie me shume dekorata nga Presidenca dhe Akademia jone:
“…Robert Elsie (born 1950), an Albanologist, mentioned her as “a Slavic woman … related to the noble Serbian Brankovići family”.[31]
However according to Wasilevski, Voisava is not listed as a member of the Brankovic dynasty family tree.[3]…”
Ka shume shkencetare te tjere te nerum nga Bota akademike qe kane mbrojtur kete teze te hershme te Marin Barletit, mund t’i rendis ketu te gjithe keta, madje edhe Fan Noli ne luften e tij patriotike u dorezua perballe te vertetes historike dhe ka pranuar se Vojsava ne fakt ishte Visllava nga Pollogu i Gostivarit qe gjithashtu emeri i ketij qytetit rrjedh nga sllavishtja totalisht pa asnje dyshim,
por:
PSE ME FYRJE DHE SHARJE HALABAKESH SI TRIBU TRIBALESH DRU ME PRE NGA KOHA E QEPES E SKENDERBEUT DO TA ZHVILLOJME DEBATIN NE KETE FORUM TE NERUM TE GAZETES DITA?
prandaj:
Le t’ja leme fjalen historianeve dhe shkencetareve dhe jo propagandes enveriste qe i la shqyptaret si nje fis tribalesh prej Afrike Zulu.
Vojsava ishte aq shqiptare saç ishte dhe Gjoni apo Jovani sipas dokumentave origjinale arkivore babai i Skenderbeut. I cili sebashku me vellezerit e Skenderbeut eshte varrosur ne manastirin serb te Hilindarit. I cili gjendet ne Greqine e sotme.
Voisllava e Skenderbeut ishte aq shqyptare sa ishte Voisllav Kushiqi alias Vojo Kushi i Titos, prandaj edhe Jovani alias Gjoni i Skenderbeut eshte ashtu sic e pershkruan Fan Noli ne librin e tij Historia e Skenderbeut:
“GJON KASTRIOTI E NDERROI FENE DHE KOMBESINE 7 HERE GJATE JETES SE TIJ DHE KY FAKT HISTORIK DESHMON SE ISHTE SHQYPTAR I KULLUAR”
Faktet flasin ndryshe, Gjergj Kastroit Skënderbeu ishte Arberor -Shqiptar jo vetem nga babai por dhe nga nena, ai ishte krenar per kete
Gjergj Kastroit Skënderbeu (1405-1468) Nga Fan Stylian Noli, faqe 189
George Castroiti Scanderbeg (1405-1468)By Fan Stylian Noli, Page 189
Në f. 308 Musachi na tregon se Voisava ishte shqiptare nga familja Musachi, Barletius, Vita,
Libri I, f. 1, shkruan: “Uxori Voisavae nomen erat, non indignam eo viro, tum pater nobilissimus Tribalorum princeps …” Franko, kap. Unë, f. 2 v: “Dhe nëna e Skënderbeut, e quajtur Voisava, ishte e bija e zotit të Pollogos, që është pjesë e Maqedonisë dhe Bullgarisë.” Sipas Jirecek: “Polog, jetzt Tetovo, am oberen Wardar.” Serben, Vëllimi II, f. 6.
—–
Page 20
Finally, as Gegaj remarks, there is another witness to be heard, who may know somethingabout it, namely Scanderbeg himself. In a letter to the Prince of Taranto, he proudly calls himself an Albanian
faqe 20
Në një letër drejtuar Princit të Tarantos, ai e quan veten me krenari shqiptar
http://books.google.com/books?id=IdhBAAAAIAAJ&dq=Fan+Stylian+Noli+about+scanderbeg&printsec=frontcover&source=bl&ots=BXHWF2p_SC&sig=a-FY9eBPsGIA5mBJ_uq260Oeeaw&hl=en&ei=pZcNS4ytNs7GlAeti9GLBA&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1&ved=0CAoQ6AEwAA#v=onepage&q=&f=false
Histori e mirëfilltë e Skënderbeut, mbështet në dokumente dhe materiale të shumta arkivore. Ajo është e kompletuar dhe e sheh Heroin jo vetëm si udhëheqës të luftës çlirimtare, por edhe si nismëtar të shtetit shqiptar.
Përgjigjja më e mirë për të gjithë ata që kërkojnë të interpretojnë dhe t’i ndryshojnë karakterin atdhetar të luftës së Skënderbeut është konkluzioni shkencor i prof. Dr. Kristo Frashërit, i cili, në veprën e tij, përcakton: “Lufta çlirimtare një çerek shekullore me fitoret e saj të mahnitshme, e ndryshme prej kryengritjeve të mëparshme, është një nga veprat historike të Skënderbeut.
Vepra e dytë historike, madje më e madhja për nga vlera historike është krijimi i shtetit me karakter kombëtar dhe jo partikularist.
Vepra e tretë historike është, padyshim, kthimi i Shqipërisë në një gardh që pengoi kalimin e ushtrive osmane në Gadishullin Italik, duke mbrojtur qytetërimin evropiano-perëndimor”. (K. Frashëri, “Skënderbeu, jeta dhe vepra”, Tiranë 2002, f. 481, 482, 483).
Përfundimisht, logjika e shëndoshë na çon në konkluzionin tonë se lufta e Skënderbeut ka karakter atdhetar. Ai krijoi shtetin e parë kombëtar me Besëlidhjen e Lezhës më 02 mars 1444 duke i bashkuar gjithë principatat shqiptare në një shtet kombëtar.
Gjithë shqiptarët, muslimanë e të krishterë, nën udhëheqjen e Skëndëerbeut luftuan së bashku kundër pushtuesve, pa dallim feje, si ndaj atyre osmanë që ishin me shumicë muslimanë, ashtu edhe kundër pushtuesve venedikas që ishin të krishterë.
Argumenti me i pakundërshtueshëm për ketë është kurora e tij luftarake me kokën e dhisë, te Zotit te pellazgeve, te pareve te shqiptareve – Zeus.
Kjo është një kurorë luftarake mbretërore qe e mbajti Pirua i Epirit, Aleksandri i Madh dhe me vone pasardhësi i tyre, siç e pohon vete heroi ynë ne letrat e tij, Gjergj Kastrioti Skënderbeu, kurore e shenjte qe nuk mund ta vendosi legjitimisht mbi koke asnjë serb, grek apo kushdo qofte, përveç pasardhësve te drejtpërdrejte te gjakut te shenjte fisnik Pellazgo-iliro- shqiptare.
Kombi shqiptar me te drejte e ndien veten krenar se nga gjiri i tij doli Skenderbeu i cili per 25 vjet ne lufte e sakrifica ne mbrojtje te lirise dhe te qyteterimit evropian i la atij historine me te lavdishme duke e radhitur nder kombet me te nderuara te botes.
Historia ka deshmuar te verteten e pakontestueshme qe familja e Kastrioteve ishte me origjine iliro-arberore me nje autenticitet te paster nga nje dere fisnike e vjeter me gjuhe e tradita ne nje territor te caktuar me origjine krahinore nga Mati te cilin Stadtmyller dhe Eqrem Cabej e quajne epiqendra e kombit shqiptar.
Nga lufta heroike e popullit shqiptar me ne krye Skenderbeun perfituan te gjitha vendet e perendimit, dhe me te drejte rilindasit shqiptar Naim Frasheri dhe Fan Noli te cilet kan shkruar versionet te historise se Skenderbeut te shekullit te 14-te per te ngjallur frymen patriotike te shqiptaret dhe per te kujtuar botes se sa qyteterimi perendimor i detyrohet ketij kombi te vogel.
nastro të qifsh robt!!
kalofsh një ditë të këndëshme me ndonjë car në gojë!!
Ardian Klosi, Andrea Stefani! Ishin njerëz, ishin Shqiptarë, ishin intelektualë, ishin gazetarë të mirëfilltë! Por vdekja s’pyet se kë merr!
Vicidoli është ende gjallë! Ironia!
O njeri, sa te erresuara i paske syte. A e di ti qe vdekja nuk pyet ke merr kur ti nuk e pyet veten, kur te mer se ti i jepesh vete si puna e ketij Klosit, eshte ndryshe dhe nuk ia ke borxh njeriu, as ta ka borxh njeri, e ke bere me DESHIREN tende.
PS. Me duket se ky Ardian Klosi e vrau veten se mori vesh qe Edvini kish filluar te qihesh ne bythe me dike tjeter, keshtu qe ishte pak edhe si pune xhelozie,
idi!
Ha-ha-ha, ku e kemi katandisur kete vend ne antishqiptaret me ndihmen e patrioteve (ne thonjza)! Ta humbe kujtesen fare! Te mos kujtohet me per intelektualet e saj! Por ti vrase me sharje, me shpifje, me indiferentizmin e pashoq! Njerez si Ardian Klosi, dhe vertet ne kuptimin e fjales ‘njeri’, humbin nga kujtesa e ketij populli! Puna jone antishqiptare i ka dhene frutet e veta, por ajo do te ishte e pavlere pa ndihmen e “patrioteve” shqiptare dhe drejtuesve te ketij vendi!
Dicka,me terheq,te respektoj karakterin,por edhe punen e bere ne disa fusha te zotiti Klosie ,u prehte ne paqe.Por nje” reng”,me ndjek,dhe me ka ndjekur qe kur i ndjeri,ishte gjalle.Tipi i tij,krejtesisht te kundert me tipin e ERames,teorikisht e bente krejtesisht te pamundur,jo vetem shoqerine e tyre,por edhe me teper,vleresimin qe kishte deri sa bente cmos qe Ramen ta vleresonin,detyrimisht edhe te tjeret,dhe i kerkonte atyre,qe Ramen t’a aktivizonin medoemos ne politike.Kjo eshte e pakuptueshme,por ndofta edhe vete ai,kur e ka kuptuar (nese,vertete e ka kuptuar),eshte befasuar deri ne extrem,dhe e ka cuar,deri ne aktin final,qe veteberi! Sakrifikoi,per kete pakuptueshmeri.
Asnje jeteshkryes i Skenderbeut,,vecoj bashkekohesit Barleti,Frengu,Engjelli,Muzaka nuk e kane quajtur nenen e Skenderbeut,Voislava Brankovic.
E kane quajtur Voislava Tribalda.
Barleti:E ema e zotit Skenderbe vinte nga nje Familje e mire,jo e padenje per ate Dere.I ati zot i Tribaldeve…
Ne mesjete vazhdonin te emertoheshin vendet dhe popujt sipas emrave te lashtesise.Shqiptaret quhen here epirote dhe here ilire.Shqiptaret e Malit te zi,Kelmendit,Sanxhakut,qe marrin pjese ne ushtrine e Gjergj Cernojevicit(i shoqi Mares Antar i lidhjes Leshit),quhen ilire,shqiptaret e Dibtes,Matit,Mirdites,qe marrin pjese ne ushtrine e Skenderbeut,quhen Epirote.
Keta Tribalde ne lashtesi kane qene fis Thrak i vendosur ne Luginen e Pologut,Per vazhdimesi historianet mesjetare quajne Tribalde edhe shqiptaret,bullgaret,vllahet qe jetonin ne po ate krahine.
Gjon Muzaka ne Gjenealogjine e tij jep edhe emrin e nenes se Vojsaves,edhe emrin e babait te Vojsaves.E ema quhet Maria Muzaka dhe ishte bije e Andrea Muzakes,qe shpartalloi mbretin serb Vukashin ne betejen e Kosturit ne 1366.Pas kesaj beteje Ai mori ne zoterim Maqedonine Perendimore perfshi Fushen e Pologut dhe Shkupin.I ati i zonjes Voisava quhej Gergur,sipas Muzakes,.Kete e verteton nje dokument i Manastirit te Leshnjes prane Tetoves,ku ndodhet nje akt dhurimi i Zotit te Pollogut Gergur Tribaldi bashke me te bijen Voislava ,i falin manastirit te Leshnjes nje pyll me lisa.
Andrea Engjelli,i vellai i kapellanit te Skenderbeut Pal Engjelli,shkruan se edhe Gergur Tribaldi ishte nje Muzake..
Ishte e zakonshme ne mesjete qe,feudalet te mbanin mbiemer Zoterimet e tyre.
Une nuk e di qe te kete nje dokument ku nena e Skenderbeut te quhet Vojsave Brankovic.
Kete po e pat gjetur Shmidti ne Beograd,ky eshte nje bllof.Kur ishte bejlerbej ne ushtrine osmane Skenderbeu shpartalloi ne tre beteja Gjergj Brankovicin dhe dy djemte e tij.Ishte pikerisht Skenderbeu ne krye te ushtrise turke.Kete e shkruajne arkivat osmane,..
Po te kete qene Vojslava e bija e Gjergj Brankovicit,ose e motra,,i bie qe Skenderbeu ka luftuar kunder gjyshit dhe dajallareve te tij.!
Qe emrat e femijeve te Gjon Kastriotit,janje sllave,,ketu merr lezo gjeneallogjine e Gjon Muzakes,se ne kete periudhe gjithe emrat e princave shqiptare jane sllave,,qe nga Balshajt,e deri tek Muzakajt,,
Se te gjithe keta dolen nga hiri i perandorise serbe te Stefan Dushanit..Te gjithe keta ishin Zhupane te Stefan Dushanit.Ashtu si u bene bejlere nne kohe te Turqise.
PAK HISTORI PER FANATIKET DRU ME PRE PATRIOTE TE ENVERIT:
Brankoviq (dinastia serbe):
Familja fisnike Branković ishte një dinasti serbe mesjetare , e cila tashmë në fund të shekullit të 13-të ra nën sundimin e mbretërve dhe perandorëve serbë nga dinastia Nemanjić qe luajtën një rol si personalite ne rajon. Ngritja në sundimtarë të Serbisë u bazua në një politikë martesore të synuar, në aftësi taktike, por mbi të gjitha në rënien e perandorisë cariste serbe në gjysmën e dytë të shekullit të 14-të. Pas rënies së dinastisë Nemanjiq, politika e martesës arriti të krijojë lidhje me dinastitë tashmë në rritje në Serbi dhe madje edhe me përfaqësuesit e fundit të Nemanjiqëve, gjë që ndihmoi jo vetëm zgjerimin e bazës së pushtetit të familjes, por edhe prestigjin e familjes. Rritja e familjes nëpërmjet lidhjes farefisnore me sundimtarët historikë – dhe shenjtorët e Kishës Ortodokse Serbe. Për të siguruar sundimin kundër përparimit të osmanëve, një vajzë e shtëpisë, Mara Brankoviq, u martua me sulltanin e osmanëve Murad II .
LIDHJA E SKENDERBEUT ME BRANKOVIQET EDHE PAS VOISLLAVES:
E rëndësishme per Branikoviqet e Serbise ishte edhe martesa me familjen e luftëtarit shqiptar të lirisë Skënderbeu, i cili luajti një rol të rëndësishëm në mbrojtjen e Ballkanit të krishterë kundër ekspansionit osman deri në vitin 1468. Nga njëra anë, bazohej në martesën e Jerinas (Irene) Brankoviqit me djalin e Skënderbeut, Gjon Kastrioti II, i cili pasoi të atin Skënderbeun në krye të Lidhjes Shqiptare më 1468, por më pas. me nënën e tij u largua nga Mbretëria e Napolit, ku në 1485 Conte di Soleto dhe në 1495 u ngrit në Duka (Duka) i Parë i San Pietro në Galatinë . [4]. Nga ana tjetër, Stefan Brankoviç – sundimtari i fundit i Serbisë nga Shtëpia e Brankoviqit u martua me Angelina Arianitin, [5] një vajzë e Gjergj Arianitit Komninoviç. Ajo ishte motra e Donika Arianitit , bashkëshortes së Skënderbeut.
Ore « intelektual » në thojza, vazhdon dhe kapesh pas emrave! Është fatkeqsi të merresh me ty, se duhet zbrazur mëndja për të të mbushur tënden që e ke bosh. Prapashtesa « viç » në emrat sllavë tregojnë se djali i kujt është, p.sh. Izetbegoviç do të thotë djali i Izet beut. Abazoviç, do të thotë djali i Abazit, por nuk tregon etnicitet. Brankoviçët ishin me origjinë arbërore dhe martesat në mesjetë bëheshin midis feudalëve për të kryer aleanca. Vjen ti pas 600 vjetësh dhe fillon e fantazon për etnicitetet e tyre sikur këta njerëz po jetojnë sot! Rëndësi ka që gjenet dhe gjuha që kanë folur kanë qenë arbërore, ndërsa të tjerat kanë qenë aleanca feudalësh që ti nuk duhet ti përmëndësh sepse del idiot!
Ti o BOLE fanatike enveriste:
A DI TE LEXOSH WIKIPEDIAN NE INTERNET APO JE INJORANT DRU ME PRE QE SHAN DHE FYEN SI TRIBAL AFRIKE ZULU?
o rob Q,ça ke dash me thon??
apo rroftë googla dhe përkëthe gjithçka??
Pergjigje per INTELEKTUALIN …….ARDIAN KLOSI eshte produkt i PUNES SE VET….I…JETES SE VET……dhe nuk ka pse te gjykohet si i biri i BILBIL KLOSIT …..kjo eshte mendesi komuniste……dhe eshte turp te gjykosh ne kte menyre ne ditet e sotme…….
Progresivi i Enverit:
Lere menjeane manipulimin enverist me repliken e intelektualit ndaj nje komentuesi injorant dhe budalla fanatik qe lavderon kriminelin Bilbil Klosi nga Toronto e Kandase.Teorine tende per Luften e Kllasave tregoja atyre qe u vrane dhe u masakruan nga xhelatet e sadistit te Gjyles, nje nga ata ishte edhe Prokurori gjakatar Bilbil Klosi vendimet e tij ja kaloi edhe Stalinit per nga egersia e ekzekutimeve sadiste komuniste, askush nuk e ka akuzuar Ardianin per krimet e babait te tij, megjithese ne Librin e shenjte te Zotit thuhet se:
“…Femijet do te vuajne ndeshkimin per krimet e eterve deri ne brezin e shtate…”
Megjithate intelektuali ne shkrimin e tij per Adrianin si perkthyes i gjermanishtes qe e ka njohur personalisht nuk ka perdorur termat e Luftes se Kllasave enveriste, perkundrazi e ka mbrojtur perkthimin e tij per Skenderbeun si nje hap perpara drejt kerkimit te vertetes pa propagande te shemtuar enveriste si ajo ne Korene e Veriut.
Dole nga bordello ti o kurve ,numratore,,Nuk te rri bytha virale pa u kruit hu me hu.?Po pse o shurraq me numra,u be sumatricja jote te me mesoje mua?
Autorit të këtyre rrjeshtave i dëshiroi gjithë të mirat, sepse dëshmon se vlerëson punën dhe dijen e shkencëtarëve të vërtetë. Kultura dhe përpjekja për të mos harruar njerëzit e dijes është një vlerë dhe humanizëm që ty si autorë i këtyre rrjeshtave të artë, veç sa të shton nderin dhe respektin si njeri dhe intelektual dhe ua jep vendin e merituar shkencëtarëve të dijes dhe gjykon në realitet servilët e të gjitha sojeve dhe racave të njeriut që kacavjerren si majmunët në lisa për të shpëtuar a përfituar nga të tjerët në mënyrë të padenjë. Të lumtë autor!