Vargje të nënshkruara
Valter Vlora
Kur shoh çdo ditë nëpër ekrane
Si hedhin baltën e përditshme
Edhe zëdhënëset bukurane
Më duken krejt të neveritshme
Kur dëgjoj Enon e bashkisë
Që e di veten burrë të ditur
Kuptohet stad’i Shqipërisë
Në ç’ditë të zezë ka arritur
Kur dëgjoj Lulin ditë për ditë
Që s’di të thotë një fjalë të mirë
S’i vë në punë më fantazitë
Sepse pisllëku nuk ka brirë
Kur dëgjoj gjuhën e Salisë
Që mbi të gjithë bie si drapër
Para tij njësh i mirësisë
Më duket mua si një gjarpër
Në ligjërime dëgjoj Nokën
Ashtu pa presje dhe pa pikë
Specie e rrallë në gjithë Tokën
Si një idiot apolitik
Kur shoh Erionin pa kapistër
Që mjaltë nga “Rilindja” nxori
Them më kollaj të jesh ministër
Se sa të bëhesh shef sektori
Puna ndryshon kur shoh Bujarin
Në KLSH mikun e hershëm
Them ka një shpresë edhe shqiptari
Se gjen tek-tuk ndonjë të ndershëm
Po ndryshe është Bujari tjetër,
i dalé si nga farë e gjëmbit,
do kopetenca me patjetër,
që t’i përdori kundra vëndit…
Kur shoh ministrin e shëndetit,
them se aty do bëjë një emër,
kur në gjithë botën ujë i detit,
të bëhet si sherbet i ëmbël..
Dhe kur dëgjoj palo Artanin,
njëlloj si dje edhe tani,
e modifikoj Albert Aishtajnin,
them-ligësia s’ka kufi!