Një nga autorët e MAPO-s i nxjerr ‘detyrat’ për të ardhmen Mustafa Nanos. Dhe Nano përgjigjet

Nje nga autorët e MAPO-s, Alfred Lela, duke shkruar për koalicionin e të majtëve PS-LSI, i drejtohet Mustafa Nanos. “Muçit iu plotësua dëshira” – thotë, duke cituar shprehjen e Nanos “në kushtet e një regjimi berishian çdo qelbësirë duhet parë si një resurs”. Shkruan autori në fjalë: “Në antiberishizëm e sipër, në një shkrim të paradokohshëm, Muçi formuloi Muçit iu plotësua dëshira. Lëvizja Socialiste për Integrim tashmë zyrtarisht do të jetë në aleancë parazgjedhore me Partinë Socialiste. Por atij ‘i del detyra’, si mbrojtës dhe përhapës i kësaj teze, t’i bëjë edhe marketingun politik këtij Qelbanix Cocktail”. Dhe ca më tej: “Muçi e ka më në fund aleancën e qelbësirave. Atij tani i mbetet, pasi ka djersitur antiberishizmin si kalë beteje, të kapë armët edhe kundër antiqelbësirizmit…”

Mustafa Nano është përgjigjur sot në të përditshmen Shqip: “Po të ish menduar pak më gjatë, s’do duhej të kish hyrë në këto ujëra. Do të duhej ta dinte pra se nuk është zanati im marketingu. Atë ua kam lënë të tjerëve, që dinë ta bëjnë mirë. E nuk janë të paktë. Zanati im është kritika. S’do mend, edhe kritika ime ndaj berishizmit..” Nano shpjegon më pas berishizmin në opinionin e tij dhe shton “…Cfarë është evidente për mua, nuk është e thënë të jenë evidente për të tjerët. Kaq gjë e kam mësuar mirë në këtë botë, dhe është kjo arsyeja që unë nuk tronditem që Peka, Lela etj., nuk shohin çfarë unë shoh, e nuk shqetësohen për çfarë unë shqetësohem”.

Ai e quan një hendek të madh, dhe të pambushëm (“ky hendek vjen prej formimeve të ndryshme politiko-kulturore”) mënyrën si e sheh ai berishizmin dhe si e shohin të sipërcituarit dhe përmend 21 janarin: “…Është një hendek që unë e kam vënë re në shumë rrethana. Më e para rrethanë që më vjen në mendje, teksa bëj arsyetime të tilla, është 21 janari i vitit 2011, kur në bulevard, ditën me diell e nën vështrimin e kamerave të pabesa televizive, u vranë nga Garda e Republikës katër vetë të pafajshëm, të parrezikshëm, të pambrojtur; u vranë me një logjikë banditeske, në fillim me synimin që vrasjet të shiteshin si vrasje të kryera nga vetë opozita, e më pas të motivuara si mbrojtje ndaj një grushti fantomatik shteti të planifikuar në detaje butaforike, deri te pajisja e protestuesve me thika me helm, me stilolapsa-pistoletë, me çadra-automatikë etj. Tani, disa kritikë që në atë rrethanë nuk thanë qoftë dhe një fjalë qortuese për vrasësit e urdhëruesit e tyre, kanë zënë të shtrojnë pyetjen: Ç’do të bëhet me 21 janarin pas aleancës Rama-Meta?.. 21 janari është për mua momenti që ndan botën më dysh, por duhet thënë se berishizmi ka ekzistuar përpara se të vinte 21 janari; nuk është 21 janari që e bëri berishizmin; është berishizmi që e bëri 21 janarin. Dhe berishizmin mund ta shihje edhe para, edhe pas 21 janarit në përpjekjen e pamaskuar dhe harbute për të marrë nën hyqëm tërë vendin…”