Dy ditë pas zgjedhjeve vendore të 30 qershorit, zv.kryeredaktori i gazetës Dita, Erion Habilaj, i mori këtë intervistë sociologut të njohur Fatos Tarifa.
Tarifa flet për ligjshmërinë e zgjedhjeve të fundit, për mëkatet e klasës politike e të liderëve të saj dhe propozon një utopi realiste sesi, pas këtyre zgjedhjeve, politika shqiptare mund të normalizohet dhe vendi të shkojë përpara.
Prof. Tarifa, ju kishit deklaruar publikisht se do të votonit në zgjedhjet e 30 qershorit. Pse një qëndrim i tillë në një kohë kur shumë intelektualë të tjerë kishin shpallur se nuk do të votonin në ato zgjedhje, madje u bënin thirrje qytetarëve që t’i sabotonin ato?
Në politikë, ose ndaj politikës mund të jesh një fanatik (besimtar i verbër), cinik (dyshues dhe kalkulues interesash), indiferent (moskokëçarës), militant (përkrahës dhe veprimtar i zellshëm, shumë herë i paarsyeshëm, i një partie), ose racional (kur mendon e vepron mbi bazën e arsyes). Zgjedhja ime në politikë ka qenë dhe mbetet Racionalizmi. Një racionalizëm i angazhuar, ose një angazhim racional. Angazhimi racional në politikë nënkupton, veç të tjerash, edhe kritikën racionale ndaj qëndrimeve fanatike, cinike, indiferente e militante të kujtdo dhe në cilindo krah të politikës. Ky qëndrim racionalist i angazhuar shpjegon se pse, më 30 qershor, ashtu si qindra e mijëra shqiptarë të tjerë, unë zgjodha të votoj—dhe votova për kryetarin e Bashkisë së kryeqytetit tonë, z. Erion Veliaj. Të votoj ose jo është një e drejtë dhe një zgjedhje personale, e imja, e askujt tjetër.
Shumë njerëz, mes tyre edhe intelektualë, përmes një fushate mediatike intensive, u përpoqën t’i bindnin qytetarët shqiptarë që të mos votonin më 30 qershor. Ç’mendoni për ta?
Termi “intelektual” është mjaft i shpërdoruar te ne. Me të abuzohet shumë. Intelektual konsiderohet thuajse çdo njeri që ka arsim universitar, edhe nëse puna e tij nuk ka të bëjë aspak me ndonjë lloj veprimtarie intelektuale të mirëfilltë, që do të duhej të ishte veprimtari krijuese, në cilëndo sferë të kreativitetit intelektual—art, letërsi, shkencë etj.
Te ne, intelektual quhet çdokush që, pasi merr një diplomë universitare, në cilëndo fushë, gjen një punë në një gazetë ose në një televizion privat (për të qëndruar në Tiranë), edhe nëse ka studiuar për biznes, për inxhinieri, për financë, ose për hoteleri), merr një mikrofon në dorë dhe fillon e merr intervista apo raporton për median e tij nga terreni. Intelektual quhet, gjithashtu, kushdo që shfaqet në studiot e çdo televizioni dhe cilësohet si “opinionist”, ose si “analist”, edhe nëse “opinionistë” dhe “analistë” të tillë nuk kanë shkruar kurrë ndonjë libër, ose ndonjë artikull në jetën e tyre.
Shumë herë habitemi se nga mbijnë këta njerëz dhe kush e për ç’arsye i promovojnë ata, duke i shituar për atë që nuk janë, për intelektualë. Shumë prej tyre, edhe nëse s’janë të papunë, nuk ushtrojnë asnjë lloj veprimtarie intelektuale—nuk studiojnë, nuk bëjnë kërkime shkencore, nuk krijojnë art ose letërsi. E megjithatë, njerëzve u shiten si intelektualë. Një pjesë e intelektualëve për të cilët më pyesni ju janë pikërisht “intelektualë” të këtij lloji. Kori i zërave të tyre në studiot televizive dhe në disa gazeta në prag të zgjedhjeve të 30 qershorit, por edhe pas tyre, mund të konsiderohet, në fakt, si një përpjekje për të manipuluar njerëzit, si një fushatë trushpëlarjeje. “Intelektualë” të tillë janë shëmbëlltyra më e keqe e intelektualit.
Por dihet që roli i intelektualit në shoqëri është ai i një kritiku social. A nuk kanë bërë këta njerëz pikërisht këtë gjë – kritikën ndaj institucioneve të shoqërisë dhe ndaj një procesi zgjedhor shumë të kritikuar?
Më vjen mirë që ma bëni këtë pyetje, pasi kjo është një çështje, e cila ka qenë për një kohë të gjatë – dhe mbetet – pjesë e preokupimeve të mia teorike në fushën e sociologjisë. Intelektuali është një kategori sociologjike. Kritika ndaj kushteve shoqërore ekzistuese dhe institucioneve shtetërorë vlerësohet pothuajse në të gjithë literaturën sociologjike të shkruar mbi intelektualët si një “tendencë inherente”, që buron nga vetë natyra e aktivitetit të tyre krijues, si “një sëmundje profesionale e intelektualëve” (Raymond Aron), si “një ndër tiparet që i dallon” ata nga njerëzit e tjerë (Joseph Schumpeter), si një “cilësi e sendërtuar në vetë natyrën dhe në rolin e tyre profesional” (Seymour Martin Lipset).
Shumë sociologë të njohur kanë argumentuar, gjithashtu, se aftësia e intelektualëve për të bërë kritikë sociale, për të krijuar, për të inovuar e për të tërhequr vëmendjen ndaj fakteve, bën të mundur që ata të ngrihen përtej kufizimeve të tyre klasore dhe përtej influencave të grupit ose të komunitetit të cilit i përkasin. Në librin e tij të njohur Men of Ideas, Leëis Coser i cilëson intelektualët si njerëz që “nuk ndihen kurrë të kënaqur me gjërat në gjendjen që ato janë… Ata vënë në pikëpyetje të vërtetën e momentit në emër të një të vërtete më të lartë”. Alvin Gouldner i konsideronte intelektualët një “klasë emancipuese”. A janë të tillë “intelektualët” për të cilët flisni ju?
Unë pajtohem tërësisht me vlerësimet e mësipërme të këtyre sociologëve të shquar, por ata flasin për intelektualët e vërtetë, jo për njerëz si këta që ne, në Shqipëri, i quajmë “intelektualë”. Ata, në pjesën më të madhe, janë disa pedagogë anonimë universitetesh, pa asnjë libër ose artikull të botuar në revista të mirëfillta akademike, disa gazetarë që nuk zbulojnë kurrë një të vërtetë, nuk sjellin kurrë ndonjë ide origjinale dhe nuk thonë kurrë ndonjë gjë të re përtej asaj që është common ëisdom, ose që përsëritet në mënyrë shabllone kudo në mediat tona. Më e bukura është se, sa më pak ide origjinale kanë dhe sa më pak të ditur janë “intelektualë” të tillë, aq më shumë fryhen e krekosen ata në studiot televizive (si kallinjtë bosh).
Pra, ju mendoni se këta njerëz, shumë prej të cilëve “intelektualë” të llojit që përshkruani ju, nuk duhej të përfshiheshin në një fushatë kundër zgjedhjeve të organizuara nga Partia Socialiste, apo nga qeveria e z. Rama?
Zgjedhjet e 30 qershorit ishin zgjedhje të parashikuara nga Kushtetuta e Republikës dhe të dekretuara nga presidenti i vendit shumë muaj më parë, siç parashikohet në ligjin themelor të shtetit. Si të tilla, ato ishin zgjedhje të ligjshme. Të tilla do të duhej të konsideroheshin edhe nëse aktualisht, shumicën në parlamentin e vendit do ta kishte Partia Demokratike (e cila, në fakt, e ka braktisur atë) dhe qeveria do të drejtohej nga kjo parti, sot në opozitë.
Vlerësimi im për zgjedhjet e 30 qershorit është ky: Një shtet i vërtetë ligjor duhet të respektojë ligjet e veta. As unë dhe as shumica e shqiptarëve nuk ua kishim borxh Lulzim Bashës, Ilir Metës, Monika Kryemadhit apo atyre që mbahen si liderë të disa partive opozitare inekzistente, pa elektorat, që të mos votonim në zgjedhjet e së dielës që shkoi. Pasi dekretoi 30 qershorin si datën e zgjedhjeve për pushtetin vendor, Kushtetuta nuk i jep presidentit të vendit asnjë rol në procesin e administrimit të zgjedhjeve; këtë përgjegjësi e marrin Komisioni Qendror i Zgjedhjeve dhe Kolegji Zgjedhor, si gjykatë. Për këtë arsye, dekreti i dytë dhe i tretë i z. Meta ishin jo vetëm të jashtëligjshëm, por mund të konsiderohen gafa politike të rënda, që nuk mund t’i justifikojë dot asnjë alibi ose apori juridike.
Zgjedhjet e vendosura për t’u zhvilluar më 30 qershor nuk mund të shtyheshin as edhe një ditë, veçse nëse të dyja palët (Partia Socialiste dhe opozita) do të binin dakord që të ndryshonin Kodin Zgjedhor të Republikës, për të mundësuar ligjërisht shtyrjen e datës së atyre zgjedhjeve. Vullneti politik i palëve mund të sillte ndryshime në procesin politik. Çështja është se, nga njëra anë, ky vullnet politik ka munguar dhe, nga ana tjetër, dy partitë opozitare kryesore u vetëpërjashtuan nga procesi politik.
Pavarësisht se vlerësimi im për kryeministrin Rama muajt e fundit ka rënë, mendoj se qëndrimi dhe vendosmëria e tij për të shkuar në zgjedhjet e 30 qershorit ishin tërësisht të legjitimuar dhe gjëja e duhur për t’i dhënë fund spirales së krizave elektorale e politike të përsëritura ne Shqipëri.
Pyetja që ju bëra ishte nëse duhej ose jo që një pjesë e intelektualëve të angazhoheshin publikisht me thirrje për bojktotimin e këtyre zgjedhjeve…
Detyra e intelektualëve të vërtetë do të duhej të ishte informimi i saktë dhe objektiv i publikut për këto zgjedhje të pazakonta, jo thirrja për t’i sabotuar ato. T’u thuash qytetarëve se ç’duhet të bëjnë dhe se si duhet të sillen politikisht—të marrin pjesë ose jo në zgjedhje—me fjalë të tjera, t’u thuash qytetarëve që nuk mendojnë si ty që të bëjnë siç bën ti, ky nuk është një virtyt intelektual. Intelektualët e vërtetë nuk janë predikues dhe, aq më pak imponues.
Sapere aude! Këtë shprehje Immanuel Kant e shpalli “moton e Iluminizmit”. “Ki kurajën të përdorësh inteligjencën tënde! Ajo që kërkohet për këtë iluminizëm është liria dhe, sidomos, liria e njeriut për të përdorur publikisht arsyen e tij në të gjitha çështjet” (Kant). Unë besoj sinqerisht në këtë ideal iluminist. Individi njerëzor duhet të gjykojë me mendjen e vet dhe të askujt tjetër. Nga ky pozicion, një mikut tim gazetar, i cili, duke i refuzuar zgjedhjet e 30 qershorit, si zgjedhje fals, u bënte thirrje anëtarëve të një rrjeti social që të vepronin edhe ata si ai, iu përgjigja se është e drejta e çdokujt që t’i refuzonte ose jo ato zgjedhje, por nuk është një e drejtë e askujt që t’u thotë të tjerëve se ç’duhet të bëjnë, ose që të bëjnë të njëjtën gjë si ai vetë. Mendimi është një fakultet individual i çdo personi dhe askush nuk është mirë që mendimin e vet të kërkojnë ta përqafojnë edhe të tjerët; për më tepër, kur mendimi i askujt nuk mund të provohet si tërësisht i vërtetë.
Unë vetë gjykova se zgjedhjet e 30 qershorit, edhe ashtu, të mangëta dhe pa kontestues realë siç ishin, ishin shumë të rëndësishme të mbaheshin. Qytetarët shqiptarë, si ata që votuan atë ditë, edhe ata që zgjodhën të mos votonin, nuk kishin nevojë të mësonin as nga unë dhe as nga intelektualë të tjerë se si duhej të vepronin. Nëse dikush do të votonte dhe dikush tjetër jo, kjo duhej të ishte tërësisht zgjedhja e vet, e paimponuar prej askujt.
Edhe diçka tjetër. Instinkti popullor, ashtu si dhe aftësia e një pjese të madhe të popullsisë për të kuptuar shkaqet e krizës që sollën në gjendjen që jemi sot dhe për të vendosur se ç’duhej bërë më 30 qershor (të votonin ose jo) nuk duhen nënvleftësuar. Qytetarët shqiptarë nuk janë të tërë trushpëlarë. Natyrisht që edhe njerëz trushpëlarë ka, madje edhe në radhët e atyre që i quajmë “intelektualë”, por, si kudo, ata janë një pakicë.
Ju jeni deklaruar se do të votonit për z. Veliaj për një mandat të dytë në krye të Bashkisë së Tiranës. A nuk është deklarata juaj, e bërë publikisht dy ditë para zgjedhjeve, një ftesë që edhe njerëz të tjerë të votonin për z. Veliaj?
Aspak. Kjo do të ishte në kundërshtim me principet e mia, për të cilat u shpreha më sipër. Në politikë, unë nuk i fsheh bindjen apo qëllimet e mia, por i shpall ato hapur. Kritizerëve të mi u them: Mos e kërkoni drejtuesin ideal të shtetit ose të bashkisë. Në asnjë vend dhe në asnjë kohë. Sepse nuk do e gjeni, për arsyen e thjeshtë se një i tillë nuk ekziston. Idealja nuk është një kategori e jetës reale, por një standard, të cilit mund t’i qasemi me punë dhe me kohë, nëse përpiqemi. Unë çmoj ata drejtues që dinë, përpiqen, punojnë dhe bëjnë më shumë për të mirën publike. Në Tiranë, deri më sot, këta drejtues kanë qenë dy kryetarë socialistë të Bashkisë: Edi Rama në dy mandatet e parë dhe Erion Veliaj gjatë katër viteve të shkuar.
Po a nuk ju duket paradoksale që zgjedhjet lokale të 30 qershorit u zhvilluan në një kohë kur vendi nuk ka një Gjykatë Kushtetuese?
Që vendi nuk ka ende një Gjykatë Kushtetuese funksionale, kjo, padyshim, është një situatë jonormale. Por është më mirë të rrimë edhe disa muaj pa një Gjykatë Kushtetuese (në fakt, të gjitha gjasat janë se ajo do të formohet brenda muajit korrik të këtij viti), sesa të kemi çdo ditë në atë gjykatë gjykatës të korruptuar. Megjithë kusuret e mëdha të z. Rama dhe kritikat që kam (bërë nga koha në kohë) për të dhe për metodën e tij autoritariste dhe laissez faire në drejtimin e punëve të shtetit, mendoj se ai duhet vlerësuar që pati kurajën dhe vendosmërinë të niste dhe të vazhdojë i vendosur reformën më të vështirë në këtë vend, deri dje thuajse të pamundur—reformën në drejtësi. Ka njerëz që thonë se këtë reformë ai e nisi nën presionin e të huajve.
E rëndësishme është që e nisi (kur të tjerë nuk e bënë, ose pasi ajo nisi, donin ta pengonin) dhe duket se kjo reformë shumë shpejt do të jape rezultatet e saj. Mund të thoni ç’të doni për vetingun. Procesi mund të ketë plot të meta, por ky proces nxorri nga sistemi qindra gjyqtarë dhe prokurorë super të korruptuar, super të pasur dhe super të padrejtë. Kjo edhe më jep shpresën më të madhe, në mos të vetmen shpresë, se ky vend, më në fund, mund të bëhet—kur të mos kemi më juristë, politikanë dhe ligjvënës të korruptuar. Të tjerat s’kanë më shumë rëndësi sesa kjo, nëse vërtet ia arrijmë. Shqipërisë nuk i mungojnë njerëzit e mençur, të talentuar e punëtorë, as resurset; deri më sot Shqipërisë i kanë munguar një sistem drejtësie dhe një klasë politike e pakorruptuar.
Po për rolin e aktorëve të huaj dhe qëndrimin e tyre lidhur me zgjedhjet e 30 qershorit ç’mendim keni?
Unë nuk i pëlqej ndërhyrjet e të huajve në punët e brendshme të vendit tonë. Ne jemi mësuar keq deri më sot që çdo krizë të shkaktuar nga vetë ne presim të na e zgjidhin të huajt, ose ambasadorët e vendeve kryesore në Tiranë. Kjo është bërë, si të thuash, një pjesë e kulturës sonë politike “demokratike”. Në rastin e këtyre zgjedhjeve, sidoqoftë, mendoj se, veçanërisht përfaqësuesit zyrtarë të Shteteve të Bashkuara, kanë bërë gjënë e duhur dhe në të mirë të stabilititetit të vendit e të demokracisë në Shqipëri.
Zgjedhjet përfunduan. Me plot mangësi dhe ende pritet të legjitimohen. Çfarë pritet të ndodhë tani? Ku do të shkojmë? Ç’do të bëjnë, ose ç’duhet të bëjnë Rama, Meta dhe Basha?
Unë besoj se nga kjo zallamahi dhe pas saj, ujërat do të kthjellohen dhe do të krijohen rrethana më të volitshme për të përmirësuar dukshëm sistemin që kemi, i cili, deri më sot, ka prodhuar veç kriza, korrupsion, destabilizim, pasiguri, dhunë dhe një imazh tonin të rrënuar për njëri-tjetrin dhe për të tjerët. Por, këto rrethana dhe ndryshimet e dëshiruara nuk mund të pritet të ndodhin vetvetiu; ato janë rezultat i ideve, i vullnetit dhe i veprimeve të njerëzve. Unë nuk mund të them me siguri se çfarë do të ndodhë, por mund të them se çfarë unë dëshiroj që të ndodhë dhe pse. Unë mendoj se e sotmja është një kohë kur vendi ka nevojë për ndryshime rrënjësore në mënyrën se si duhet drejtuar dhe nga cilët njerëz.
Rinia shqiptare e sotme, së cilës i përket e ardhmja e këtij vendi, nuk mund të drejtohet më nga një klasë politike e së shkuarës dhe nuk ka nevojë për të. Sistemi politik nuk mund të përmirësohet me të njëjtën klasë politike që e ka bërë këtë vend lëmsh në tridhjetë vite. Zotit Rama i duhen njohur disa merita në dy mandatet e parë si kryebashkiak i Tiranës dhe në mandatin e parë si kryeministër i vendit, por unë do të dëshiroja që ai vetë të bëhej nismëtar i një lëvizjeje të thellë reformuese (në fakt, transformuese) në politikën shqiptare, duke u kërkuar liderëve të partive kryesore, z. Basha dhe znj. Kryemadhi, që, së bashku me të, si kryetar i Partisë Socialiste, ta linin këtë post edhe ata si drejtues të partive të tyre. Ky do të ishte shërbimi më i madh që z. Rama dhe kundërshtarët e tij politikë, Basha e Kryemadhi, do t’i bënin shoqërisë shqiptarë në këtë periudhë të zhvillimit të saj. Ata do të duhej të shpallnin zgjedhje të parakohëshme, por vërtet të lira, në partitë e tyre, ku të garonin njerëz të ndershëm, padiskredituar.
Paskëtaj, pa humbur kohë, të ndryshohej kodi zgjedhor, ndërkohë që do të jenë krijuar Gjykata Kushtetuese dhe Gjykata e Lartë dhe, brenda vitit, të shpalleshin e të mbaheshin zgjedhje të parakohshme parlamentare. Humbësit në garë të njihnin fituesit dhe këta të fundit të krijonin një qeveri të re, me njerëz të ditur, të pakorruptuar dhe që e duan vendin e tyre. Mazhoranca e re dhe partitë opozitare së bashku të zgjidhnin një president konsensual, të papërlyer në politikë apo në afera korruptive, edhe pse, vetë unë do të dëshiroja që kreu i shtetit të zgjidhej drejpërsëdrejti nga qytetarët e të merrte kompetenca më të mëdha, në një republikë që duhet të mbetet parlamentare.
Rama, Meta, Basha, Kryemadhi dhe të gjithë liderët e partive të vogla (thuajse inekzistente), që u shkojnë pas (Meditë, Dulet, Ndokat, Idrizët, Alimadhët, Koçët, Dukat etj.), dhe bashkë me ta e tërë ajo racë politikanësh që e kanë sjellë Shqipërinë në këtë derexhe, të largoheshin më në fund nga skena politike. Por jo të zëvendësoheshin nga të ngjashmit e tyre, si Balla apo Gjiknuri në PS, Alibeaj, Spaho apo Vokshi në PD, Vasili në LSI etj. Vetëm në këtë mënyrë—dhe vetëm atëherë—politika shqiptare do të merrte frymë lirisht, qytetarëve të zhgënjyer të këtij vendi do të mund t’u ringjallej shpresa dhe Shqipëria, më në fund, mund të bëhej. Si e gjithë Europa!
****
Botuar sot në Dita. Ndalohet ribotimi i plotë ose i pjesshëm pa lejen me shkrim të redaksisë
Analize me nivel akademik.
Faleminderit Profesor Tarifa!
Nuk I heq asnje presje, asnje germe ketij shkrimi.
Politikanet e te gjitha ngjyrave ta lexojne dhe ta analizojne me Vemendje me laps ne dore kete artikull.
Respekt Profesor,
Ish studenti juaj,
Borian
Te ka vleresuar borizani, ish-studenti juaj komlet i tredhur, “i diplomuar” diku ne ne rrenxe te plepave te kavalishences, fale zanatit me te preferuar te analfabeteve te dobishem, atij te bythlepirjes.
Ashtu sic e konstatuat me lehtesi zoti profezor, ndryshe nga komentuesi optimisti, borizani juaj ne rolin e tellallit e ka ushtruar shqeto zanatin e pervetesuar prej mesimdhenies tuaj, pa patur merak se nje shfaqje e tille bie era perc dhe e qelb forumin.
Intelektualet zakonisht jane njerez qe merren me shkence, art, filozofi, literature, te cilet kane fituar kompetenca te deshmuara dhe qe kane nje pozicion kritik ose afirmativ ne diskutimet publike, POR deri me sot nuk ka nje perkufizim preciz, te pranuar pergjithesisht te ketij termi.
Nga ana tjeter, duke qene se kuptimi i permbajtjes se termit intelektual ka ndryshuar sipas rrjedhes se zhvillimeve historike, atehere i bie qe te jete “e drejta e gjithkujt” ta mbaje veten per te tille, perfshi dhe ata qe sipas “sociologut racional” s’kane arritur te shkruajne akoma qofte dhe nje liber (?) te vetem.
Sidoqofte, ajo qe doja te vija ne dukje, ka te beje me menyren se si i apasionuari pas “racionalizmit” (me triska, apo me tollon?) eshte munduar te mbivleresoje vlerat e tij intelektuale, duke nenvleresuar ato tjerkujt. Ajo qe me beri pershtypje eshte menyra se si ai eshte munduar “t’ja ngulise ne mendje” lexuesit mendimet dhe veprimet e tij, sidomos kur behet fjale per daljen hapur te tij si votues i kryebashkiakut (u hap si vaji ne lakra), nderkohe qe ishte po ai qe nuk pajtohej me prenoncimet e njerit apo tjetrit per bojkotim te zgjdhjeve.
E po nuk i thone kot “me thuaj se sa studente skarco prodhon, te te them se sa i vlefshem je si profesor.”
Sa do i mire te jete profesori,(studente stupido) stupido do ngelet.Prof.Tarifa ka fituar nje titull ne baze te meritave te tija jo te studenteve ! Eshte shume i sakte vleresimi i tije mbi “inteligjencen apriori ” Shqipetare te bazuar nga hici. “Zheniu” Shqiptar nuk na del nga veprat na del nga “largpamsia e lindur” bekuar nga zoti
SS cilet studente te kualifikuas keni nxjerre ju ?! Pa merr e shkruaj njehere ne emer te tyre !
Jo se autori nuk ka te drejte ne cfare thote, por gjendja ne te cilen Vazhdimisht Shqiperia qendron, verteton se na duhen sterforcime konstante per te ndjekur gjurmet e Perendimit gje te cilen duket qe nuk e permbushim dot
Ne mes te vitit 1990 kur kishin shperthyer me ne fund barrierat e izolimit nje mik duke logjikuar me situatat qe do pasonin me tregonte qe kur do falimentonin fajdet (zhvillim i pritshem) Shqiperia do shpertallohej ne kuptimin e plote te fjales.
Dhe e argumentonte ” bresherin e plumbave nga qielli ” (sic shprehej) me paaftesine e popullit tone te lodhur per te nxjerre nje njeri normal per ta shmangur
Duke iu referuar atyre qe mund te prodhojme, mund te jete ide jo racionale, por shqiptaret mund te ishin më të qete po te kalonim ne protektorat nderkombetar per disa dekada.
As vete perendimoret nuk do e perkrahin sot nje ide te tille, por po ta shohesh me qetesi panoramen shqiptare qeverisja nga te huajt do ishte zgjidhje e mire, jo se ne nuk do ishim cfar jemi por te pakten do na largonin cibanet qe drejtojne politiken te ne
Ne analize shume e vlefshme dhe racianale. I ketij mendimi jam dhe une, por nuk e di a jane te gatshem kjo kaste politikanesh ta beje kete harakiri dhe katarsis njekohesisht, duke patur dhe parasysh shkallen e larte te inkriminimit te disave prej tyre. Mendoj qe kjo gje mund te realizohet vetem me nderhyrjen e fuqishme te faktorit nderkombetar vecanerisht te SHBA- ve duke dhene nje garanci per mos denimin e tyre pasi te kene dale nga politika. Zgjidhja tjeter eshte pak me e gjate qe pas perfundimit te reformes ne Drejtesi dhe krijimit te organeve te reja ndershkuese te krimit te behet pastrimi me veting pasuror dhe ligjor i kastes se politikaneve te sotem qe te gjithe kemi te mendimit qe jane se paku te korruptuar. Me respekt profesori im per cka ke shkruar me lart
Në mitingun përfundimtar në Vlorë Edi Rama haptazi, lavdëroj Damjan Gjiknurin dhe tërmetin në Dibër që është pa ekuivok një krim i pastër i rrezikshëm zgjedhor. Unë nuk e mora këtë mburrje si lajthije të një njeriu të rëndomtë, por një mesazh provokativ drejtuar edhe popullit edhe anëtarëve socialist në monokomisionet zgjedhore. Ky mesazh i Edi Ramës a nuk i thot popullit troç që edhe votimet e 30 qershorit do të jenë tëremet i bandës së tij me Damjana, Pjerina, Kesha e Manja e kompani por, jo në Dibër por në gjithë vëndin apo ju zoti Tarifa e keni përkthyer ndryshe? A kishe besim ti që votat e shqiptarëve do të administroheshin ndryshe nga kasaphanat kriminale të neveritshme të mëparshme në monofarsën më të flliqur zgjedhore të fundit , nga monoantarët e komisioneve që kanë mesazhin frymzues të kryetarit të bandës së Damjanëve dhe tërmeteve të Dibrës?
A nuk e pikasët si intelektual i mirfilltë me nuhatje të hollë që këto zgjedhje do të ishin një turp para botës si zgjedhjet e para moniste mbas 30 vitesh në Europë, dhe votuesit protagonist që morën pjesë në në hapjen e kësaj plage të kërmosur zgjedhore mbyllur para 30 vitesh, janë nga mëndësit dhe nivel intelektual si kryetari i kooperativës, kryetari i këshilit dhe sekretari i partisë që shtynin motocikletën që nuk ndizej, para se të mbylleshin votmet, sepse një votues rebel i fshatit Bubullimë nuk donte të votonte pa bër një xhiro me motorcikletën e kryetarit të kooperativës dhe do ishte turp për fshatin po të mos votonte 100%. Mbasi u ndes motorri në saj të shtytjeve të trefishta titanike të drejtuesëve, Spirua i shkretë i dha gaz motorrit dhe e kapën rob në Ballsh sepse mbaroj benzina për ta sjellur lidhur që të votonte. Dhe votimet e 30qershorit , duke qënë moniste, janë farsë e njëjtë ku rilindja e PS, nuk përdori motocikletën groteske , por një sistem të tërë djallëzor e kriminal për të rritur numrin e votuesve por, megjithëatë, mbi 85% e shqipëtarëve nuk patën nivelin intelektual tuajin që të përligjin krimin zgjedhor monist të bandës zgjedhore të PS e diskretituar nga rregjistrimet e transmetuar nga gazeta Bild e gjermanëve të zonjës së mirë Merkel. Ju duke votuar pranuat zgjedhjet moniste dhe qeverisjen moniste të vëndit që ësht një krim i rrezikshëm i pregatitur në mënyrë djallëzore nga tre partitë politike për të diskretituar kombin tonë. Pa u prerë kthetrat e hajdutëve kronikë zgjedhore të votave, PD, LSI dhe PS nëpëmet kodit të ri zgjedhor, zgjedhjet do të jenë mjet nga këto parti që të vjedhin si thes me para qeverisjen e vendit për të vjedhur deri në asgjësim popullin shqipëtar. Ja pse shqipëtarët e mënçur nuk do të marrin pjesë në zgjedhjet organizuar nga këto parti vetëm apo aq më keq kur janë së bashku., pamvarsisht se nuk kanë nivelin intelektual të zotit Tairfa. Bojkot total zgjedhjeve që pjellin përbindshin qevervjedhje të PS, të PD dhe aleates së tyre që tundet sa majtas e djathtas, kërmën LSI!
O profesor i nderuar!
Keto qe thua ti i dime te gjithe ne shqiptaret,mbase me mire se ty,se po i vuajme ne kurriz!
Pse nuk flet konkretisht,qe te prekesh plagen dhe pastaj te percaktosh diagnozen dhe te na japesh mjekimin?
Kam keto pyetje per ty dhe po deshe pergjigju ne ndonje shkrim me vone:
1-Pse duhet ta sajonte Rama te ashtuquajturen “bashkeqeverisje me qytetaret”?
Vertet beson ti se Ramen e ha shpirti qe medoemos kerkon te bashkeqeverise me qytetaret,kur as Rama e asnje rrogtar i ketij shteti nuk ben pritje populli,nuk trajton dhe nuk zgjidh ankesat e qytetareve?
Rama e ka pranuar edhe vete se e ka zhdukur shtetin ligjor kur ka thene ne 21.11.2018 se,
-”Ne fakt,Platforma eshte nje inovacion qe ve teknologjine ne dispozicion te cdo individi dhe transformon nje here e pergjithmone zyrat e ashtuquajtura te maredhenieve me publikun neper institucione,duke krijuar nje nivel te ri pergjegjshmerie te shtetit dhe nje nivel komplet te ri marrje pergjegjesie te institucionit.Deri dje,ne se do merrnim perseri shembullin e zonjes Drizi,zonja do ishte pre e ecejakeve ne te ashtuquajtura zyra te maredhenieve me publikun,do shkruante letra qe nuk do I lexonte askush.Ne rastin qe do shkruante edhe ne kryeministri,do te merrte pergjigjen “drejtohuni tek institucioni perkates”,qe perseri nuk do pergjigjej dhe faktikisht sot do ishte pa pune”!
Me hapur,me qarte se kaq nuk mund te pohohej nga ideatori i saj, se eshte Rama vete “xhelati” i shtetit ligjor “!
Si e gjykoni ju pohimin skandaloz e kriminal te Rames?
2-Banka Boterore brenda muajit te fundit,ne raportet e saj deklaronte se,
a-Ne Shqiperi 37% e te punesuarve punojne ne te zeze,pra qe do te thote se mijra te punesuarve nuk u jepet rroga e plote nga pronaret,nuk u derdhet kontributi per sigurimet shoqerore e shendetesore,pra nuk u njihen vitet e punes per efekt pensioni dhe nuyk perfitojne sherbime falas ne shendetesi!
b-Ne Shqiperi 50 % e bizneseve jane informale,pra jane jashte konbtrollit te qeverise duke iu shmangur taksave e ctatimeve.
INSTAT-i deklaroi se institucionet shteterore ne vitin 2018 kishin krijuar nje deficit prej 110 milion euro nga mos derdhja e kontributeve per sigurimet shoqewrore te punonjesve te tyre!
Dhe vetem per te kompesuar pagesat e pensioneve per arsyet e mesiperme,shteti ka derdshur nga buxheti 29 miliard leke,qe mund te perdoreshgin per nevoja te tjera!
Si te duken keto shifra ty si intelektual?
Eshte pa aftesi apo korrupsion shteteror kjo menxyre,apo te dyja bashke?
Ke degjuar ti se eshte vene ndonje minister para pergjegjesise per keto skandale,se ne kohen e xhaxhit diktator nje shites po te dilte deficit 2 mije leke te vjetra,hante BURGUN?
3-Rama derdellit per 100 fshatrat turistike,kur ato pothuajse jane te gjitha te braktisura!
Vertet e ha meraku Ramen per zhvillimin e ketyre fshatrave apo sa per te justifikuar korrupsionin me ato?
Ne se do ishte i drejte interesimni i Rames per fshatrat,a mund te beni ju nje vizite ne Yzberisht prane KMY,qe te shikoni “mrekulline” mjerane te propagandes se klikes antishqiptare Rama-Veliaj se si mund te jetojne 50 mije vete,nder te cilet 5 mije femije pa ndertuar asnje cerdhe,kopesht,kend lojrash,lulishte,biblioteke,kend sportiv,rruge te shtruara,plehra kudo,qe rrugace,ndricim rrugor midis pallateve etj?
Ejani nje buzembremje te vizitoni shetitjen e ajrosjes,te perkoheshme te mijra te “burgosurve” te Astirit dhe Yzberishtit,ne bulevardin e Kasharit deri sa nuk ka filluar trafiku rrugor atje!
Se per 50 mije banore,pervec shtepive ne pallate 10 kate nuk ka asgje qe te jetojne si njerez,se kryebashkiaku Veliaj investon vetem per reklamen e imazhit te tij mashtrues e jo sipas nevojave te popullit!
Veliaj e ka diskriminuar Yzberishtin,njelloj sic vepronte klika e Tito-Rankovicit me kosovaret dikur,aq sa ne fshatin ngjitur me kete emer,qe kane shtepi perdhese,lope,dele,pula etj nuk ka lene rrugice pa shtruar me asfalt,ndersa ne jetojme ne mes baltes!
Profesori vazhdon te jete i ingranuar ne politiken shqipetare , sepse eshte qytetar I shqetesuar , per vendin e tij . Si gjithnje , edhe kete radhe, ka dhene mndime te pjkura , per termin intelektual , per c’ka duhet te jet I pergjshem nje intelektual dhe per politikanet , qe drejtojne sot partite politike shqiptare . Ne nje vend shenon se vleresimi I tij per Ramen ka rene , pa thene pse . Ne fund kur kerkon te japin dorheqjen kryetaret e Partive , shenon dhe Ramen, bashke me kundershtaret e tij polike .Harron se kur grinden dy , njeri krah eshte fajtor Ne keto dy konsiderate , do te perqendrohem .. Keto 5 muaj Rama I qendroi , ne menyre stoike sulmeve haxhiqamiliste te Berishes , me perfaqesi te Lulit dhe Ilirit . Kuotat e Rames , keto 5 muaj jane rriturdhe vijojne te rriiten . Rama e tregoi veten politikan , qe di te ktheje pergjigje te merituar , per c’o kundershtar , qofte ai dhe me tipare talibane . Ti profesor mendon ndryshe . Puna jote , por jo ne interes te shoqerise . Vime te ceshtja e konsumimit politik . Ramen e barazon me Kryemadhin, Meten , Berishen dhe Lulin . Je krejtesisht jasht loje . nuk ke pike objektiviteti te rruashin adresat e referancave , qe na jep ne c’do referat te auditorit skolastik . Edi Rama , nuk eshte si politikanet e tjere te tranzicionit . Eshte krejt ndryshe . E zbuti poliken shqiptare . e beri te argumentuar . Rregulloi te tera prapesite berishiste dhe u orvat te beje shtet , qe nuk ka ekzistuar . Ai u kthye ne nje udheheqes popullor te pa konkurushem . Kete po e pohon opozita , ne c’do dalje ne publik . Vjedhja e zgjedhjeve , kur KQZ eshte e tyre , eshte alibi e paster . Me keto , qe te sqarova , kam besim , qe Rama , nuk eshte ai qe mendon ti .I duhet ende polikes shqiptare . Zgalem
Zgalem!
Politikanet shqiptare duhen vleresuar dhe gjykuar ne tere hapesiren e veprimtarise se tyre njerezore,intelektuale,politike,ekonomike,organizuese,drejtuese, ne maredheniet me te tjeret,ne fushen e historise,kultures, idealkizmit,patriotizmit,dashurise,respektit dhe mbeshtetjes per shumicen e popullit,per me teper per njerezit e pa mbrojtur,te pa aftet etj!
Politikanet nuk vleresohen vetem per cfare kane bere,por me shume per ato qe nuk kane bere!
Politikanet nuk duhen vleresuar se paskan bere me shume se para ardhesit,se deri me sot nuk ka patur njeri me te afte e me te miure se ai,por se per cilet ka punuar dhe ne se ka punuar me vemendjhe me teper per shtresat me ne nevoje apo per t’u dukur ne bojatisje te imazhit te tij!
Rama si kryeministewr se pari ka difekte serioze si njeri,ne maredhenie me njerezit!
Ae ishte konfliktual me opoziten dhe me median!
Rama komunikon si rrugac edhe me njerezit e thjeshte!
Rama kurre nuk pranon dialog,keshilla,kritika ndaj eshte njeri qe kokefortesine e tij e con ne AVENTURIZEM!
Rama nuk ka asnje cilesi prej BURRI SHTETI!
Po sqarohem pak me gjate , lidhur me kerkesat e Z. Tomorrri . Ju thoni , qe Rama , ka difekte si njeri , ne mardhenie me njerzit . Difektet si njeri , vleresohen , kur je duke bere krushqi . Kam thene , qe eshte popullor , qe nuk mund te jete kushdo . Per fjalen “rrugac ” , je treguar doreleshuar . Rama debuton ne art , publicistike , oratori dhe eshte poliglot I vleresuar nga te huajt . Ploteson kushtet Intelektual , sipas perkufizimit te Prof . Tarifes . Po ata , qe godasin me gure , shashka , molotov , si do t’i cilesoni ? Zgalem
Zgalem!
Ne radhe te pare nje politikan ne vse nuk eshte njerezor,ka marre fund si politikan se i eshte afruar kafshes!
Sa per cilesimin rrugacd,Rama e meriton ploteswisaht me vepra e jo teorikisht!
nNe se ty fjalori i Ramnes te duket normal atehere edshe ti je njelloj si ai:RRUGACX!
Ja fjalori i rrugacit i perdorur nga Rama:
1-Ne seancen e Kuvendit iu drejtua nj deputeti te opozitesme shprehjen se “Ti t’i hash ate qe nuyk tregohet greuas time!”
Nje emigranti shqiptar ne France i hakerrehet me shprehjet:”Te q…sha robt,o maskara…etj”!
Ty si te duken keto 2 raste,mos nuk te tingellojne si shprehje rrugacesh?
Po deputetit Paloka qe e perqeshi me difektin e tij si thuthuq,a nuk te duket si rrugac Rama?
Sa i perket protestuesve qe perdoren molotovet,per mua fajtor eshte Rama,se duhet te kishte arrestuar organizatoret!