Pse ka marrë zjarr Berisha?

Çfarë po ndodh me Berishën dhe çdo ndodhë me Integrimin?

Skenari i vjedhjes së zgjedhjeve dhe pranimi ose jo i rezultatit. Pse Andrea Stefani mendon se për Berishën në 23 qershor do vijë momenti i udhëkryqit Perëndim apo Lindje.

Pse Mero Baze thotë se ka nisur tashmë një betejë mes Arvizusë në Tiranë dhe Podestës në Shtëpinë e Bardhë

Cilat janë qëllimet e Berishës me bojkotin ndaj komisionerit Fyle. Çfarë e frikëson më shumë Berishën, sipas Skënder Minxhozit

Andrea Stefani: Vjedhja e zgjedhjeve do të ishte momenti i udhëkryqit të mbramë të Shqipërisë

DITA: Andrea, si e sheh bojkotin e PD ndaj zyrtarit kyc te integrimit në BE? Integrimi është “vjersha” politike e 22 viteve rresht, e recituar pa lodhur nga kryebojkotuesi i sotëm, për të mos thënë edhe që kjo qeveri e ka quajtur veten “qeveria e integrimit”.  Ka domethënie të vecantë kjo sjellje, shihni dicka më shumë se inati i zakonshem i “të pakontrollueshmit” Berisha?

Bojkoti që Berisha i bëri komisionerit Fyle gjatë vizitës së këtij të fundit në Tiranë para së gjithash është shprehje e zemërimit të Berishës me të. Sepse Fyle vuri theksin mbi organizmin e zgjedhjeve të lira e të ndershme si faktor shumë i rëndësishëm për vazhdimësinë e procesit të integrimit ndërkohë që shihet qartë se kryeministri Berisha nuk ka fare ndër mend të bëjë zgjedhje të lira e të ndershme.

Tendenca negative është tashmë e faktuar me proceduralizmin tiranik dhe antikushtetues që u zbatua në rastin e ndarjes se zonave zgjedhore dhe të numrit të mandateve të deputetëve për këto zona.  Këto praktika bien në kundërshtim edhe me këshillën e ambasadori të SHBAve Arvizu që procesi i ndershëm i zgjedhjeve kërkon kompromis dhe gjithëpërfshirje. Këto praktika tiraniko-boshevike janë sinjale se Berisha nuk do zgjedhje të ndershme. Jo rastësisht propaganda e tij është përpjekur të popullarizojë idenë se për marrjen e statusit të kandidatit, që është një gjysmë hapi në procesin e integrimit, të rëndësishme janë jo zgjedhjet por vetëm 3 ligjet e famshme. Por edhe për sa i përket 3 ligjeve, Fyle ka shprehur diçka që nuk pëlqen fare Berishës. Ai ka thënë se ato u veçuan për të vënë në provë aftësinë e klasës politike për të arritur konsensusin. Dhe është Berisha që nuk ka dëshmuar asnjë aftësi për të bërë lëshime që do çonin në miratimin e tre ligjeve. E kam fjalën për Fierin. Nëse vërtet Berisha donte integrimin, duhet të lëshonte për çështjen e Fierit ku në fakt, ka organizuar një puç lokal në bashkëpunim me prefektin dhe ca deputetë të tij duke i grabitur opozitës pushtetin e fituar me votë. Berisha donte që Fyle të thoshte se qe opozita që duke mos miratuar tre ligjet, bllokoi integrimin. Por kjo është një legjendë e stisur nga Berisha që Fyle nuk mund t’ bëjë jehonë. Fajësimi i opozitës është alibia e për bllokimin që ky autokrat i korruptuar deri në palcë, po i bën integrimit të Shqipërisë në Europë prej 20 vjetësh.

Bojkoti i komisionerit Fyle në Tiranë është edhe një formë presioni që Berisha ushtron ndaj tij. Por harron se në këtë rast nuk ka të bëjë me ca ambasadorë të cilët, për t’i bërë të heshtin,  i frikëson se do t’u prishë karrierën duke u ankuar te eprorët e tyre. A nuk u ankua kështu për ish ambasadorin e SHBA dhe për atë të Danimarkës? Vështirë se një taktikë e tillë mund t’i ecë me komisionerin për zgjerimin.

Ka edhe opinione se, në këtë rast, degradimi i marrëdhënieve nga Berisha bëhet me qëllimin e largët që kur zyrtarë si Fyle të kritikojnë zgjedhjet që Berisha përgatitet t’i vjedhë, ky i fundit të justifikohet duke thënë se këto kritika bëhen ngaqë ai nuk ka marrëdhënie të mira me ata që e kritikojnë. Pra e kanë inat! Naive sa të duash por, çdo gjë mund të ndodhë me Berishën.

DITA: Në një intervistë në DITA rreth dy muaj më parë më the “Unë  perceptoj me shqetësim, nga disa demarshe dhe deklarata diplomatike, se Berisha ka adoptuar një vizion të fshehtë strategjik për Shqipërinë që priret jo nga Perëndimi por nga Azia, jo nga SHBA dhe Europa por nga Turqia, Kina apo Rusia. Po pret vetëm momentin, koniunkturën e volitshme për të dalë hapur. Për momentin ato që thotë për integrimin, demokracinë dhe Europën, janë përralla për të vënë në gjumë shqiptarët dhe ndërkombëtarët”. E ndani dhe tani ketë shqetësim? Dhe “momenti, konjuktura e volitshme” për këtë mund të jetë një post-marrje me dhunë e zgjedhjeve të qershorit?

S’kam asnjë dyshim që vjedhja e zgjedhjeve do të ishte momenti i udhëkryqit të mbramë të Shqipërisë. Me Perëndimin apo me Lindjen, me Europën apo me Azinë, me demokracinë apo me autokratizmin? Se sa e volitshme do të jetë koniunktura për Berishën kjo pritet të shihet. Por që ai e ka kthyer me kohë timonin nga autokratizmi kjo nuk është fare një sekret. Faktet flasin vetë. Demokracia, Europa, Perëndimi nënkuptojnë shtet me pushtete të ndara, me gjykata të pavarura nga kryeministri dhe qeveria, me President Republike që balancon pushtetin e Kryeministrit dhe nuk i bën vetëm lepe-peqe duke nënshkruar çdo dekret që i zgjat kryeministri, media që nuk përballen përditë me kostot e ndëshkimeve kryeministrore. Në të gjithë këto rrafshe dhe raporte, Berisha ka zgjedhur dhe po zbaton modelin Aziatik, kinez dhe atë rus, putinian, erdoganist por aspak modelin europian. Vallë është një rastësi që po nxitet këto kohë edhe zgjerimi i bashkëpunimit  ekonomik derie dhe  strategjik me shtete autokratike si Rusia?

Ndërkaq,  vetë Berisha është mishërimi i dhunimit të rotacionit demokratik në PD para së gjithash dhe në shtet.  Ka mbi 23 vjet në krye partisë dhe të politikës si Enver Hoxha dhe kërkon të qëndrojë edhe më. Gjakimi i tij për të qenë pafundësisht në krye është patologjik dhe tipik enverist. Por nëse do të arrijë ta divorcojë edhe më shumë Shqipërinë nga Europa duke vjedhur apo manipuluar zgjedhjet e qershorit, kjo do të varet mbi të gjitha nga qëndrimi i vetë shumicës së shqiptarëve. Po vjen momenti që shqiptarët të provojnë nëse e kanë patur seriozisht dhe me gjithë zemër kur përmbysën bustet e Enver Hoxhës me thirrjen: E duam Shqipërinë si gjithë Europa!  Eshtë ky reagim demokratik i shqiptarëve që do të përcaktojë edhe efektshmërinë e ndërhyrjes ndërkombëtare në një rast të tillë.

DITA: Sa ndikojnë ndërkombëtarët dhe sa ndikon vullneti i popullit në përmbysjet e qeverive të korruptuara e të dhunshme në vende si Shqipëria?

E thashë më sipër, nëse një popullatë nuk është e aftë të mbrojë liritë e saj, të drejtën e votës në radhë të parë, edhe ndërkombëtarët, duke pasur parasysh edhe vështirësitë që ata kalojnë, e kanë shumë të vështirë të ndikojnë. Kusht hesht pranon. Nëse të vjedhin votën dhe t’i hesht, nuk proteston, ti pranon.  E ç’mund të bëjnë në këtë rast ndërkombëtarët? Jo rastësisht thuhet se çdo popull ka qeverinë që meriton. Nëse pranon të të vjedhin votën, do të të qeverisin hajdutët. Pastaj  shqiptarët duhet të fajësojnë vetëm veten për shkallën e lartë të korrupsionit, që me fjalë të tjera, është shkalla e hajdutërisë në qeveri.

Të mos harrojmë se heshtja si pranim i vjedhjes, mund të ekspozohet fare lehtë nga Berisha si vullnet demokratik i “popullit” në favor të tij. Berisha ka bërë edhe vite më parë sofizma vulgarë me të ashtuquajturat “shumica të heshtura”, ndërkohë që ka treguar përherë aftësi të aktivizojë pakica ulëritëse.

Duke përsëritur refrenin “Rama nuk do të njohë rezultatin” Berisha kërkon të paragjykohet qëndrimi i opozitës, reagimi i saj i natyrshëm, normal, demokratik ndaj vjedhjes së mundëshme të zgjedhjeve. Fatmirësisht këtij refreni i kanë bërë jehonë vetëm vegla të vjetra të tij si Doris Pack, e cila, bëri thirrje që palët të pranojnë rezultatin! Ta pranojnë?! Edhe nëse është i falsifikuar?!

Ndërkaq po shtohen zërat nga kampi i ndërkombëtareve, së fundi qe edhe ambasadori  amerikan Arvizu,  që i shohin zgjedhjet e lira e të ndershme si një premisë për mos kontestimin e rezultatit dhe që mos kontestimin e rezultatit nuk e shikonnë si një kapak hermetik që i vihet kutisë së zgjedhjeve të zgjedhura .  Pranimi ose jo i rezultatit duhet të jetë i lidhur ngushtë me cilësinë, me faktin nëse zgjedhjet do të jenë të lira ose jo, të ndershme ose jo.  Komisioneri  Fyle e bëri të qartë, dhe kjo bën pjesë në një nga shkaqet e zemërimit të Berishës me të, se nuk mund të pranohet të përsëritet 2009-ta. Qeveria duhet t’u faktojë, publikut dhe vëzhguesve ndërkombëtarë, se ka organizuar zgjedhje të lira e të ndershme. Nëse nuk arrin ta bëjë një gjë të tillë, asnjë kontestim rezultati nga opozita nuk mund të paragjykohet.

Aq më tepër kur ka përpara një recidivist në manipulimin e zgjedhjeve si Sali Berisha.  Shqipëria ka nevojë për demokraci të vërtetë, për qeveri të dalë nga vota e sovranit dhe jo nga deformimi i vullnetit të sovranit me anë mashtrimesh, blerjesh falsifikimesh. Ka ardhur koha që të ndahet shapi nga sheqeri: ose zgjedhje të lira e të ndershme dhe demokraci, ose vjedhje të zgjedhjeve dhe autokratizëm e më keq se kaq. Mashtrimi nuk mund të vazhdojë më. Nuk mund të lejohet më që breshka e autokratizmit dhe e korrupsionit të vazhdojë të zvarritet nën zhguallin e “demokracisë” drejt  Azisë ndërsa premton integrim me Europën.

***

Mero Baze: Mëngët e votave të Arvizusë në Tiranë dhe mëngët e milionave të Podestës në Uashington

DITA: Mero, si e sheh bojkotin e PD ndaj zyrtarit kyc te integrimit në BE? Integrimi është “vjersha” politike e 22 viteve rresht, e recituar pa lodhur nga kryebojkotuesi i sotëm, për të mos thënë edhe që kjo qeveri e ka quajtur veten “qeveria e integrimit”.  Ka domethënie të vecantë kjo sjellje, shihni dicka më shumë se inati i zakonshem i “të pakontrollueshmit” Berisha?

Është një praktikë e njohur e Berishës: Çdo zyrtar perëndimor që nuk e përdor dot, Berisha e bojkoton për ta njollosur si të njëanshëm. Thjesht ai eksporton problemet e veta tek zyrtarët perëndimorë. Kjo është një tentativë për të zhvlerësuar qëndrimet zyrtare të Stefan Fyles dhe për ta paraqitur atë si një zyrtar të njëanshëm. Është shkolla e njohur e Berishës.

DITA: Andrea Stefani në një intervistë rreth dy muaj më parë më tha “Unë  perceptoj me shqetësim, nga disa demarshe dhe deklarata diplomatike, se Berisha ka adoptuar një vizion të fshehtë strategjik për Shqipërinë që priret jo nga Perëndimi por nga Azia, jo nga SHBA dhe Europa por nga Turqia, Kina apo Rusia. Po pret vetëm momentin, koniunkturën e volitshme për të dalë hapur. Për momentin ato që thotë për integrimin, demokracinë dhe Europën, janë përralla për të vënë në gjumë shqiptarët dhe ndërkombëtarët”. E ndani ketë shqetësim? Dhe “momenti, konjuktura e volitshme” për këtë mund të jetë një post-marrje me dhunë e zgjedhjeve të qershorit?

Është e qartë se Berisha po ndërton një model që është një përzerje e Putinit, Orbanit dhe Berluskonit. Ai është autoritar dhe despot në shtet si Putini, i korruptuar familjarisht si ai, dhe i prirur të kontrollojë shtetin si ai. Ai është i gjithëpushteshëm si Orbani dhe përndjekës i medies dhe shoqërisë civile si ai. Shikoni çfarë bëri me Top Channelin e bija e tij tre muaj para zgjedhjeve, shikoni çka bërë me mediat e tjera kritike, shikoni çfarë bën me depuetët që denoncojnë fëmijët e tij per korrupsion. Vë gjithë shtetin në lëvzije kundër tyre. Në fund tenton të bëhet karagjoz edhe si Berslukoni, të këpusë mufka për të tërhequr vemendjen nga problemi. Por Berluskoni di ti bëj mirë këto, se di të përdorë edhe femrat, edhe paratë, ky vetëm i ëndërron ato. S’di të bëj asgjë prej këtyre, pra është një Berluskon i dështuar në këtë pikë. Dhe merreni me mend: kur është i padurueshëm një Berluskon i aftë si ai i Italisë, ç’tmerr është një dështak si ky.

Për mua, të vetmit që ndikojnë qartazi janë amerikanët. Berisha po investon me lobistët e tij në Shtëpinë e Bardhë që të shmanget vëmendja ndaj Shqipërisë. Ka nisur sulmet ndaj ambasadorit Arvizu njësoj si ndaj ambasadorit Uithers. Po tenton ta pozicionojë edhe këtë si një diplomat të njëanshëm kundër tij me qëllim që të fitojë kohë për të vënë në diskutim cdo qëndrim të mudnshëm në zgjedhje kundër tij. ShBA deri tani është e qartë për atë që mund të ndodhë më 23 Qershor. Problemi i vetëm është se nëse ambasadori Arvizu në Tiranë përvesh mëngët dhe numëron vota, Podesta në  Shtëpinë e Bardhë përvesh mëngët dhe numëron milionat e Berishës. Dhe do të jetë një tragjedi e dyfishtë që të fitojë ky i fundit.

***

Bledar Prifti: Më duket ndonjëherë sikur diplomatët e huaj e pëlqejnë këtë lloj trajtimi nga ana e Berishës

DITA – Bledar, si e sheh bojkotin e PD ndaj zyrtarit kyc te integrimit në BE? Ka domethënie të vecantë kjo sjellje, shihni dicka më shumë se inati i zakonshem i “të pakontrollueshmit” Berisha?

Personalisht jam shumë i surprizuar nga bojkoti që partia e Sali Berishës i bëri Komisionerit Fyle. Të them të drejtën, nuk e prisja një lëvizje të tillë. Nuk diskutohet se arsyeja e këtij bojkoti ka të bëjë me deklaratat e fundit të Komisionerit. Gjithsesi, Berisha është finok dhe mjaft i vendosur në lëvizjet e tij. Ngahera ai arrin të krijojë me diplomatët e huaj një marrëdhënie ku gjithsecili e di mirë vendin e vet. Nëse një diplomat i huaj e “kalon cakun”, Berisha nuk e ka për gjë që ta kërcënojë. A është kjo një strategji e duhur? Mua më duket ndonjëherë sikur diplomatët e huaj e pëlqejnë këtë lloj trajtimi dhe qëndrimi nga ana e Berishës. Berisha duket sikur e ka kuptuar shumë mirë se në zgjedhjet e 23 qershorit votojnë shqiptarët dhe jo diplomatët e huaj. Ndaj ai betejën reale e ka me të parët, kurse me të dytët e ka lojë ku përdor herë karrotën dhe herë shkopin.

Qeveria ka dështuar për marrjen e statusit për tre herë rresht. U quajt “qeveria e integrimit”, tani bojkoton zyrtarët e integrimit e megjithatë kërkon një mandate të tretë…

Nuk ma merr mendja se “shakaxhiu i integrimit” ka shumë për të thënë në këtë pikë. Gjithsesi, sjellja elektorale e PD do të varet kryekëput ngalëvizjet e LSI në të ardhmen. Nëse LSI do të vazhdojë të bashkpunojë me PD, kjo e fundit nuk ma merr mendja se do të mund të gjejë një justifikim të hajrit përvecse akuzave absurde se gjoja integrimin e pengon PS. Nëse LSI i bashkohet koalicionit opozitar, e them pa frikë se PD do të ketë një arsenal të tërë politik për të justifikuar vetveten.

***

Skënder Minxhozi*: PD-ja për Fylen? një amalgamë konceptesh që vetëm mendjet e sëmura mund ta prodhojnë

DITA – Skënder, si e sheh bojkotin e PD ndaj zyrtarit kyc te integrimit në BE? Ka domethënie të vecantë kjo sjellje, shihni dicka më shumë se inati i zakonshem i “të pakontrollueshmit” Berisha?

Tashmë Stefan Fyle konsiderohet një armik i vërtetë në PD. Ai shihet si një farë “komunisti çekosllovak, i lidhur me CEZ”, një amalgamë konceptesh që vetëm mendjet e sëmura mund ta prodhojnë. Çeshtja është se Fyle, me deklarimet e tij, ka treguar rrugën reale të afrimit të Shqipërisë me Bashkimin Europian, duke relativizuar dhe duke ja hequr rëndësinë artificiale tre ligjeve të famshme, të cilat qeveria po i përdorte si gjethe fiku para shqiptarëve.

Më tej akoma, kritikat e tij parimore kanë qenë një këmbanë alarmi për Berishën, pasi janë për të një indikator i qartë i ndryshimit të qëndrimit të europianëve ndaj krizës shqiptare dhe shkaktarëve të saj të vërtetë. Kjo është frika e madhe që ka kryeministri, sa herë lexon në Tuiterin e zotit Fyle.

Qeveria ka dështuar për marrjen e statusit për tre herë rresht. U quajt “qeveria e integrimit”, tani bojkoton zyrtarët e integrimit e megjithatë kërkon një mandat të tretë…

Maxhoranca nuk ka asnjë justifikim në fund të këtij mandati, sa i takon integrimit. Por ajo duket se e ka gjetur alibinë, megjithëse një alibi të keqe: nuk na la opozita të integrohemi. Me këtë taktikë, qeveria po sillet de facto si opozitë. Jo vetëm në fushën e integrimit, por edhe në ato sektorë ku rezultatet kanë qenë dëshpëruese. Gjithmonë del diku një votim kundër i opozitës, që paska hedhur në erë të gjithë malin e sukseseve të qeverisë. Qeveria që sillet si opozitë, meriton vërtetë të dalë në opozitë. Jo vetëm për integrimin, po për gjithçka ka pasur në dorë të bëjë dhe e ka bërë keq, ose nuk e ka bërë fare.

*Kryeredaktor i revistës JAVA

***

Alqi Koçiko*: një bojkot provincial e fëminor që, tek e fundit, na turpëron të gjithëve.

Alqi, si e sheh bojkotin e PD ndaj zyrtarit kyc te integrimit në BE? Ka domethënie të vecantë kjo sjellje, shihni dicka më shumë se inati i zakonshem i “të pakontrollueshmit” Berisha?

Nuk besoj të jetë misterioze arsyeja. Konferencën “Just BE” mazhoranca aktuale e injoroi si kundëpërgjigje ndaj ndryshimit të tonit të reagimeve të komisionerit Fyle, lidhur me ngërçin e politikës shqiptare. Nëse deri vonë, në reagimet e zyrtarëve të Brukselit vihej re njëfarë barazlargimi ndaj palëve të politikës së Tiranës dhe një “shpërndarje” e fajit për situatën aktuale ku kryefjala ishte “krimi” i mosmiratimit të dy ligjeve dhe një rregulloreje, së fundi Fyle pat deklaruar se janë zgjedhjet e pakontestueshme, prova e madhe dhe e vërtetë e progresit të vendit në rrugën e integrimit. Pa harruar pastaj kërkesat eksplicite të Brukselit për zbardhjen e dosjeve kyçe të drejtësisë që i dimë të gjithë, si dhe luftën e munguar ndaj korrupsionit. Këta qëndrime që nuk i vijnë për mbarë mazhorancës, aq më pak para zgjedhjeve, morën si përgjigje një bojkot provincial e fëminor që, tek e fundit, na turpëron të gjithëve.

Qeveria ka dështuar për marrjen e statusit për tre herë rresht. U quajt “qeveria e integrimit”, tani bojkoton zyrtarët e integrimit e megjithatë kërkon një mandat të tretë…

Tezat e PD-së në këtë drejtim janë artikuluar me kohë: “Opozita ka mbajtur qëndrim bllokues dhe e ka dënuar Shqipërinë, për interesa të ngushta partiake, por megjithatë qeveria ka bërë hapa të mëdha, shqiptarët do ta dënojnë opozitën me votë për këtë sjellje, etj etj”. Dikush edhe mund t’i besojë këto teza, padyshim militantët së pari, por shumë të tjerë jo. Them se meraku ynë nuk mund të jetë se me ç’teza do të dalin partitë, por se ç’duhet bërë realisht për ta merituar integrimin: Shtet vërtet ligjor dhe të së drejtës, zgjedhje vërtet të lira e të ndershme, luftë korrupsionit, bakshishit, çdo ngjyrimi të kësaj natyre dhe, ajo që e harrojmë duke u turrur pas termave, mirëqenie reale për njerëzit. Nëse e bëjmë këtë, integrimi është thjesht formalitet.

*Kryeredaktor i revistës Klan