SHËNIM: “Reforma territoriale”, ja një mëkat i pafalshëm i Nanos!

Sikur mos ishte inisiativë e kësaj qeverie për të ndërmarrë një reformë në ndarjen administrative e territoriale, askush nuk do kujtohej për këtë. Në debatin e nxehtë të politikës sot e 20 vjet me rradhë, është diskutuar pothuajse çdo gjë, por rrallëherë ato që kanë të bëjnë me thelb çështjesh tejet të mprehta dhe me efekte të jashtëzakonshme, për mirë ose keq, siç duhet të ishe reforma territoriale, por që shmangen ose lihen mënjanë si nga politika dritëshkurtër, tuhafe e krejt provinciale, e si nga media që nuk ka nge të merret me çështje që nuk prodhojnë lajme për ta mbajtur të përndezur miletin, zhveshur nga misioni për t`i shërbyer.  Për afro 20 vjet me rradhë, me këtë ndarje aktuale administrative, Shqipërisë i është bërë një dëm i pallogaritshëm, ku veçohet katrahura urbane me degradimi ambiental, e korrupsioni natyrisht. Pas `97 qeverisja e majtë pati një barrë të rëndë, sidomos në ringritjen e shtetit të bërë rrafsh, si ata qytetet pas një tërmeti, e më tej rehabilitimin e një ekonomie tërësisht në falimentim. E ndërsa pati arritje, sidomos në klimën ekonomike, favorizuar dhe nga një situatë e shëndetshme globale e rajonale, me një kulm të ardhurash nga remitancat e emigracionit, ajo la pas dore reforma të një rëndësie akute, siç do ishte reforma territoriale, që fort mirë, mund të ishte pjesë e paktit Nano – Berisha, e asaj pranvere politike plot dashuri e konsensualitet. Nuk dihet saktësisht se përse nuk u ndërmor kjo reformë, e përfolur paksa në 2003, si e mundshme për t`u ndërmarrë, por në një analizë-sintezë, gjithsesi krejt sipërfaqsore, por jo krejt të paarsyeshme,  qeverisja e atëhershme asnjëherë nuk arriti kuota kaq vizionare, që për ne shqiptarët, janë kokëçarje vetëm kur të vjen thika në palcë. E ndodhur në qeverisje në një kohë “leku ta madh”, Nano, ashtu si dhe  Berisha në mandatin e parë,  e panë ngushtësisht “suksesin” tek tregues të lartë konsumi e shpërthime hedonistike në stilin e të jetuarit të segmenteve të caktuara shoqërore, pa e çarë kokën për të nesërmen tej tyre. Shih sot, përveç reformës territoriale, pa të cilën nuk vlen asnjë lloj reforme tjetër, nuk ka domen të jetës shqiptare, që nuk ka nevojë për operacione të thella reformuese, ndërkohë që në 20 vjet, ca gjëra duhej t`u ishte vënë kapak, në kuptimin e rregullimit njëherë e mirë. Imagjinoni, fjala vjen, sa për mirë do gjykohej një qeverisje e një kryeministër, që pas 8 vjetësh do thoshte: ndoshta nuk arrita gjithçfarë planifikova të bëj, por të paktën zgjidha njëherë e mirë këtë apo atë çështje, sidozot atë të pronës për shembull. Ja, një të tillë nuk na e thotë dot Berisha. Deri diku as Nano. Nuk e dimë nëse do na e thotë Rama.