Vargjet e Arben Dukës

Krimet e Saliut

(Pjesa e parë)

Ato janë të shumta,
S’mjaftojnë gjithë fletoret,
Po unë do të ndalem,
Tek më kryesoret!

I pari Gërdeci,
Që me gjak e lau,
E si pa të keq,
Tridhjetë njerëz vrau!

Po dhe pse Gërdecin,
Krejt e masakroi,
Për çudinë e botës,
Sërish mbijetoi!

Krimi numër dy,
Në krye të krimit,
Kazmën në themel
I futi arsimit!

Tani që Saliun,
Kemi në pushtet,
Kemi një armatë,
Me analfabetë!

Krimi numër tre,
Sipas alfabetit,
Është pa diskutim,
Përdhunim’i detit!

I them përdhunim,
Dhe më duket mirë,
Se ai e ndau,
Detin me pahir!

Krimi numër katër,
i Sali Këndezit,
Është me energjinë,
aferat e CEZ-it!

Krimi numër pesë,
I kreut të shtetit,
U rrafshua krejt,
Sistem i shëndetit!

Sot nëpër spitale,
Po hyre o burrë,
Dhe të hysh shëndoshë,
Do dalësh sëmurë!

Pa kuptuar fare,
Vajtëm tek i gjashti,
Masakra mbi Armon,
Që ka sot Rezarti!

Aty ku vërtiten,
Dollarë me miliona,
U fal si të ishte
Një pjatë makarona!

Krimi numër shtatë,
I pamatë nga vlerat,
Bomba atomike,
Përmbi gjithë minierat!

I falimentoi,
Sala me pahir,
Që pastaj kulishëve,
T’ua shiste kaq lirë!

Krimi numër tetë,
I rëndë si çdo krim,
HEC-et që ka nxjerrë,
Për privatizim!

Ajo pasuri,
Quhet kombëtare,
Grabitja në shitje,
Duket ashiqare!

Krimi numër nëntë,
I Salës me Metën,
Është pasiguria,
Për pronën dhe jetën!

Sa janë vrarë këtu,
Sa kanë hyrë në gjak,
Nuk janë vrarë akoma,
As dhe në Irak!

Krimi numër dhjetë,
I qeverisë blu,
Janë plehrat e botës,
Që do vijnë këtu!

Kam shkruar për ligjin,
I kam thënë të tëra,
Po e përsëris,
Plehrat sjellin plehra!

Dhjetë në një renditje,
Janë si shumë o derra,
Nesër do t’ju thjem,
Dhjetë krime të tjera!