Vargjet e Arben Dukës

Krimi dhe Qeveria

Shqipërinë po e hanë
E shkretuan anembanë
Bënë veç atë që ditën
Ca e hëngrën, ca e shitën

U shit toka, u shit deti
S’ra cunami as tërmeti
Po këtu, medet-medet
Bëri dhe më kiamet

Të vrarët nuk numërohen
Të vetëvrarët përditë shtohen
Vidhet shqipua. Shqipua digjet
Në pushtet s’i gjen përgjigjet

Zot, ku jemi katandisur
Në greminë jemi gremisur
Jemi bërë copa-copa
Më logjikë ka edhe lopa

Vrasin shqipot nuk të falin
Djali babën, baba djalin
Se ç’u vranë e u copëtuan
Gruaja burrin, burri gruan

Se kjo kohë e zezë prodhon
Vetëm stres e depresion
Varfëria ka nxjerrë dhëmbët
Krimet gjith’ aty kanë rrënjët

Është krizë e paparë
Ndaj dhe ka kaq shumë të vrarë
Kush kështu krizën s’e pa
Nuk është qorr, por maskara

Hall i madh që na ka zënë
Një mallkim këtu ka rënë
Ka gënjeshtra, nuk ka kurë
Kokën ndaj, s’e ngritëm kurrë

Dikur vendi u shumua
Po nga krimet u rrallua
Nuk doli nga rastësia
Më e vogël popullsia

Veç një shpresë ka shoqëria
Dhe kjo Shqipëria ime
Veç kur t’zbutet varfëria
Do të kemi më pak krime

Kemi palo qeveri
Nuk punon po grin sallatë
Ndaj na ka pllakosur zia
Orë për orë nga një mandatë