Retorika “patriotike” e një politikani si Berisha është si ajo e një prostitute që mban fjalim për moralin. Si mund të flasë për Prevezën ai që firmosi shitjen e detit dhe ata që e ndihmuan në këtë tradhëti i ka gostitur me grada në diplomaci duke u dhënë detyra shtetërore të larta? Çfarë pisllëku. Çfarë ndotje për kombëtarizmin.
Kur futet në gojën e Berishës, kombëtarizmi paraqitet si art parazitar. Nuk i grish shqiptarët të punojnë për mbrothësinë e shtetit të tyre, Shqipërisë; por u kruan bishtin duke u thënë: ju jeni stërnipat e këtij e atij dhe duke ngjallur kokallat e një krimineli të vetëshpallur mbret.
E vërteta na bën mirë ne, jo përrallat e një esatisti si Berisha. Nuk jemi popull i zgjedhur. Jemi të prapambetur, të përçarë, të papërshtatur me modernitetin, të pazotët për t’u vetëqeverisur. Ata që nxjerrim në krye rregullisht rezultojnë të korruptueshëm, kur nuk janë të paaftë e të debilosur. Shumë nga intelektualët e përbuzur nga “populli” e ndiejnë këtë, indinjohen, shqetësohen, deprimohen, përpiqen të japin një shenjë alarmi, ose të zgjojnë të tjerët nga gjumi. Këta janë atdhetarët e vërtetë. Të tjerëve u rrofshin mustaqet.
Email nga adresa: [email protected]