Përgjigje një insinuate që vjen nga Prishtina

Muçi.Nëse e ke fjalën për gegët e para 1920 edhe mund të pranohet por gegët e sotshëm e me në krye saliun e vodhen dhe e shpartalluan kombin.Është e vërtetë se toskët bëjnë shtetin por mbushin xhepat e tyre më parë dhe shtetin e kërkojnë nga më të vegjlit.Ndërsa shqipëria e mesme janë të ndershëm e nuk vjedhin paçka se në kohën e enverit ai nuk u dha shumë mundësi shkollimi por këtë e kanë arritur sot dhe kanë treguar se dinë të punojnë e të jenë të zotë njesoj në mos dhe më të mirë.

Shtet do te benim vertet,kur te kishim nje ideologji fetare,pra Toske e Gege jan ndare nga ana e fese,qe njera perfaqson Ortodoksizmin e tjetra Katolicizmin!
Ne nje sistem Kapitalist do te ishte me mire qe te jetonim ne nje shtet,te bashkuar ashtu sic jemi sot te nje uniteti,por si shum e shum shtete te nje gjuhe,por me ideologji te ndryshme Fetare ashtu sic eshte UK, USA, RFGJ, pra ne nje Federate per shum e shum arsye??
Pra dikush mundet ta interpretoje ndryshe,sikur kerkojm ndarjen,por do te gabohet nese nuk harin te kuptoje,se keshu vjen zhvillimi ashtu sic jan zhvilluar edhe shum e shum shtete,qe permenda me lart!Bashkimi i Gjermanive u kurorzua me hyrjen ne sistemin Federal i Lindjes,qe kryesisht me fe jane Evangjeliste ashtu sic jane Bavarezet Katolike!
Pra ne sistemin politik Federal Gjerman,me ligj do te burgosej ai politikan, ai shtet qe do te kerkonte te shkeputet nga kjo Federate?!

ky Muçua kerkon dhe ky post me ane te frazave morbide servile.

Bini tosk e bini Gege
Si rrufe qe shkon tuj djege.! Ketu eshte shpirti yne dhe jo ne atej ku kerkon te na dergoj Muci. Gaga dhe Toska jane dy djem te nje nen dhe nje babai, ne se njeri punon me shum se tjetri kjo eshte krenari e familjes , pore asnjeri nuk kan qene kunder njeritjetit. Zilia nuk ka perbere asnje here ndasi tek shqiptaret. Armiq tane jane perpjeku te bejen ndasi duke perdoru ate perrallen e Lafonten 3 qet dhe ujku pore nu u ka dhen rezultat. Gjithmo kan bashkepunuar edhe kur jane paraqitu te merzitur. Na ndane pore jo shpirtin. Verioret tane ne mallin per Atedhe femijes se tyre i vejne emrin Valbon. Vlorre , Elbasan, e plote emrash te qyteteve shqiptare .Kjo nuk e trajton Muci se ne te vertet jo se eshte hileqar dhe jo se eshte kunder gegev ose kunder toskeve, pore duke u munduar te fuse ndonje elemnte te “ri” qe ne te vertet te gjitha ato qe pame nuk jan te rej por shume te vjetar Muci ka ber bumerag. Nuk e dije se si do ta rregulloj kete shkrim. Une Aliu nga Selenica i kam then Mucit qe kur u dha lajmi se Muci po pergatit nje liber per Geget dhe Tosket. I ka shkruar dicka, pore ndofta Muci ose nuk i shikon fare ose i jepe nje te lehte, Hemo se fundja analiste onllai jan keta dhe e ka cuajtur dicka te pa rendesishme.

Nje batute me kripe kjo qe pse eshte pikante dhe e zhargonit,e eklipson permbajtjen e librit,i cili per hir te se vertetes nuk duket shume analitik per ta rokur temen me shume se sa nje perpjekje e sinqerte por ndoshta pak naive e autorit per te permbushur e konfirmuar informacionin jo shume te gjere dhe te ndikuar ndoshta nga ambicja.Gjithesesi eshte per tu pershendetur se ambicja per te bere nje hap perpara edhe pa qene rezultativ eshte me mire se sa te mos levizesh fare hga vendi.Kurajo.

ke pjeserisht te drejte muci

Ja edhe dikush qe mesa duket e paska lexuar mire libirn e zotit Nano, Edison Ypi.
(((Per dreq dhe per here te pare ne jeten time gjej dicka te perbashket me kete idiot Berishian.))) Lexo me poshte…

Nisa ta lexoj librin e Muçit.

Që në faqet e para më kapën të dridhurat, ndjeva si mu ënjtën kockat, nisi të më fërshëllente koka. Duket sikur në librin e Muçit gjithçka zhvillohet në një zgëq të largët dhe të lodhur të Sulltanatit të Kurrkundit, Prefektura e Rrebeshit, Komuna Suferina, Fshati Acari. Ku sa të ha syri sheh vetëm moçal, barishte, shkurre, një hënë duke dhënë shpirt në horizont, dhe shumë baltë. Veçse ta flakësh tutje, mundësisht përtej Rrugës së Qumështit, çfarë tjetër mund të bësh para kësaj shkretine që e more për libër, nise ta lexosh me qef, dhe gjete belanë ?

Mali me dëngla, libri i Muçit, s’është asgjë tjetër përpos vreri tranzicional i vet’ Muçit, nënprodukt i dyshimeve lodhëse mbi vërtetësinë e qëndrimeve. Vrere këto që dalin nga ky farë libri me fërshëllimë si del avulli nga valvola e tenxhers me presion brenda së cilës po zjejnë copat e mishit.

Duke e lexuar llahtarën grafologjike të Muçit mbi gegët dhe tosqit, të vijnë në mendje ide autolesionistike, vetgjymtuese, nga më të ndryshmet; Shkulje e mjekrrës dhe flokëve, rënie e kokës me grushte, çjerrje e fytyrës me thonj.

Për të mos e lënë varur kureshtjen e lexuesve, jo të lexuesve të librit të Muçit, se lexuesit e librit të Muçit as ekzistojnë as kanë për të ekzistuar ndonjëherë, por kureshtjen e lexuesve të këtij shkrimi, ja për ilustrim, shoqëruar me vërejtjet përkatëse, ajo të cilën në fillim të librit të Muçit, Muçi e ka quajtur “Mirnjohje”, pra diçka me rëndësi të veçantë që duhet të jetë shkruar me vëmëndje të shtuar, pa lapsuse, pa gabime;

Dua t’u them (Pse “Dua t’u them dhe jo “U them” ?) ‘faleminderit” (Pse në thonjza ?) do (Kjo “do” është dukshëm nënçmuese) njerëzve, të cilët në mënyrën e tyre (Në cilën mënyrë nëse jo në mënyrën e tyre ?) më kanë dhënë një dorë gjatë kohës (Vetëm gjatë asaj kohe, apo edhe më përpara ?) që isha duke shkruar këtë libër. Dua t’u them (Vetëm “do t’u thuash”, apo edhe “u thua ?) faleminderit (Pse pa thonjza ?) shoqes sime (Mungon apostrofi pas s-së) M. që, për 45 ditë me rradhë diti t’m’i mirkuptonte xanxat (Si mund të jenë vallë xanxat e Muçit ?) e krijimit (Krijues është vetëm Zoti, krijim/krijues janë neverira leksikologjike diktatoriale oruelliane. por edhe po ta marrësh “krijimin” e Muçit si “fiction”, libri i Muçit s’ka asnjë të tillë, dhe vetë Muçi nuk e pretendon), Marian Palokës, me të cilin kam pasur kënaqësinë të shkëmbej ndonjë ide në pikun e punës (Po pse ndonjë ide dhe jo disa ide, vetëm në pikun e punës, dhe jo edhe pak më parë a pak më pas ?), Alfred Serreqit që ma lexoi me një frymë (E kush e pa me sa frymë e lexoi Fred Serreqi librin e Muçit ?) bocetin (Ç’është ky boceti ? Aman se ma shpife Muç. Pse jo “dorëshkrimin” por “bocetin” ?), Henri Çilit që ra dakord pa një pa dy (Po pa tre pa katër pa pesë pa gjashtë, a ra dakord Henri ?) ta publikonte këtë libër e që i vuri të gjithë (Duket sikur Henri paska urdhëruar gjithë UET-in për punë vullnetare) në lëvizje me të lexuar dorëshkrimin, Besa Vilës që, teksa bënte redaktimin e korrektimin, më sugjeronte leximin e ndonjë autori gegë, që mua më kish shpëtuar (Vallë të gjithë autorët gegë i paska shtrydhur Muçi ?), dhe – last, but not least – Primo Shllakut që pati mirësinë (Duartokitje frenetike nga salla) e gjeti arësye (Delegatët me fytyra të skuqura nga emocionet dhe nga rruajtja e thellë me brisk, ngrihen në këmbë dhe s’kanë të ndalur), të shkruajë parathënien e librit. (të Muçit).

Libri i Muçit është një masturbim cerebral.

Libri i Muçit është një send batall, një gjë e kotë, që s’i duhet kurrkujt, as vet’ Muçit.

Aq e vërtetë është kjo, sa mund të thuhet pa hezitim;

Ka libra të këqinj. Ka libra shumë të këqinj. Ka libra të palexueshëm. Ka dhe libra të shkruara nga Muçi.

Dhe habitemi se pse po shtohen kaq tepër analfabetat funksionalë. Ja pra ja, mes tjerash, edhe për shkak të librave si libri i Muçit.

Për ata që kanë merak të dinë si se i shoh unë tosqit dhe gegët,

Tosku dhe gegu, nuk janë çfarë ata vetë duan të jenë, apo çfarë Muçi do që ata të jenë. Tosku, si dhe gegu, si dhe cilido njeri në botë, janë cila erë u rreh fytyrën, sa metra mbi nivelin e detit u ka qëlluar të lindin, cilin ujë pinë, sa ditë diell i ngroh në vit, çfarë frutash bëhen aty rrotull, sa e pasur apo e varfër është toka, e të tjera.

Sot ?

Sot tosqit janë më geg’ se gegët, gegët më tosq se tosqit.

Sot, megjithse prapseprap unë i dua më tepër se Muçi, me tosq, me gegë, të tërë janë bërë një mut i madh që ka marrë dhenë.

@ anim! Me terhoqi vemendjen komenti yt qe nga rrjeshti i pare dhe deri ne fund. Nuk e di si i thoni ju por ne nga anet tona, kritikave te kesaj natyre i themi “shkop i thante”, ai lloj shkopi qe kur te godet te le gjurme me teper se shkopi i gomes se policit. Me duket sikur ju ke kthyer pergjigje jo vetem M.Nanos qe kerkon te beje parathenien e librit te tij apo reklamen e librit duke u munduar te justifikoje apo spiegoje gafat e tij, te cilat lexuesi mund te ndesh ne leximin e librit te tij. Ne kete koment ( ku per dreq dhe per here te pare ke gjetur diçka te prbashket me idiotin berishian, Edison Ypi) ju i keni dhene pergjigje dhe disa komentuesve qe i thurrin detirambe Muç Nanos, i cili ç’eshte e verteta nga njehere keput mufka te papjekura me keq se e ema e Zeqos ne maje te thanes.

Cili nga komentusit e ka lexuar librin e Mustafa Nanos? Pervec te metave sipas komentuseve a ka ndonje gje qe ja vlen te lexohet? Merni mundimin dhe lexojeni librin ju komentus me te mencur se autori Eshte bere e modes edhe ne debatet televizive shume nga pjesmarresit japing mendime te ndryshme duke e pranuar se librin nuk e kan lexuar Nqs libri nuk eshte lexuar keto nuk jane komente por llafe rrugesh per te kaluar kohen

Nese dikush kerkon “fakte” qe shqiptaret jane nje, si “gege” e si “toske”, ka mundesine te perjetoje kete “bashkim kombetar” ne keto dy figura me pesha te lehta. Jane aq te lehta saqe nuk ka peshore qe i peshon. Derdellisje pa vlere.

Vazhdoni të intrigoni për të shitur sa më shumë kopje te librit z. Muçi. Mendoj se e keni studjuar shumë mirë situaten për të arritur synimin. Sidoqoft kush e bleu e bleu, mos shpreso më shumë. Mua libri më ka pëlqyer, sigurisht duke përjashtuar frazen intriguese “une jam geg..” sepse ajm i bindur që e ke për konsum propogandistik, mbasi ju i përkisni si rajon banimi fiseve të Toskëve. Tek e fundit Çam, Lab, Tosk dhe Gegë janë të gjithë shqiptar.