Çfarë ndodh? Të gjitha partitë premtojnë intelektualizimin e politikës kur krijohen apo kur janë në opozitë. Më të ardhur në pushtet, fillojnë ta presin si më gërshërë përmasën dhe prurjen intelektuale. Shembulli më i freskët është ai i Partisë Demokratike. Ajo u rikthye në pushtet në vitin 2005 me devizën e hapjes dhe lulëzimit të individualiteteve, ndërkohë që sot është katandisur në një parti ku askush nuk artikulon më me një minimum stofi intelektual. Jo vetëm nuk artikulon, po nuk gjen dot dikë që së paku të shikojë me thellësinë e gëzimit apo dhimbjes intelektuale.
Në këtë pikë Berisha e ka tharë fare partinë dhe qeverinë e tij. E ka prerë komponentin kulturor, si një gjë të panevojshme, të pavlefshme për të. E ka kthyer në pikën e nisjes problemin e madh të politikës: intelektualizimin e saj. Duket sikur ky është një mallkim . Duket sikur ekziston një papajtueshmëri e brendshme organike midis pushtetit në një anë dhe intelektualizmit, dijes e kulturës perëndimore në anën tjetër. Por nuk është organike kjo papajtueshmëri. Është shqiptare, është neotomane, është enveriste, është neonveriste. Ajo vjen e plazmohet në çdo qeverisje pikësëpari prej faktit se ky vend prej shekujsh nuk është qeverisur, por është sunduar. Interesat e sundimit vetëm rrallë dhe spontanisht përkojnë me intelektin, kulturën.
Email nga adresa: [email protected]