Çfarë hipokrizie të festosh 100 vjetorin me rehabilitimin e lloj-lloj figurave historike dhe të lësh në hije Enver Hoxhën. Çfarë mashtrimi i bëjmë vetes duke anashkaluar në 100 vjet histori atë që dominojë 50 prej tyre. Strategu i luftës nacional çlirimtare dhe ndërtuesi i një Shqipërie të re, zhdukësi i analfabetizmit, i problemeve shëndetësore dhe elektrifikuesi i vendit lihet në harresë dhe i bëhen nderime një bazhibozuku tradhëtar si Ahmet Zogu. Çfarë padrejtësie, çfarë vepre njerëzish të ligj e të vegjël.
Thuhet për Zogun që krijoi shtetin?! Kjo është qesharake. Asnjëherë më parë (e as pas enver Hoxhës) Shqipëria nuk ka patur krenari dhe dinjitet kombetar si shtet. Ata që e shajnë, le ta bëjnë njëherë Shqipërinë më mirë se aq pastaj të flasin. Çfarë do përmendin? Të vrarët e asaj kohe? Po sa të vrarë e të vdekur ka shkaktuar “demokracia” e Sali Berishës e keni numëruar ndonjëherë? Do përmendin mungesën e lirisë? Po çfarë lirie ka sot që nuk guxon të flasësh se të flakin nga puna dhe të lënë të digjesh rrugëve? Ikni mor merrni ato legenat e tortës dhe shkoni hani ndonjë qofte falas andej nga mejhania e PD-së që është bërë si sekt hajdutësh, dava karagjozash.
Letër e nënshkruar: Bujar Cani