Ç’e do më pushtetin, o Sali Gazepi?!
Thua sa të rroj
S’e lëshoj pushtetin
Po neve me ty
Pamë kiametin
Tash s’të flet më koka
Të komandon xhepi
Ç’e do më pushtetin
O Sali Gazepi?!
Gjithë vendin e mole
Si një biçim lope
I paparë ti dole
Si, mor si s’u ngope?!
Po për ty ka vite
Që gjëmon fanfara
Vodhe edhe shite
Ç’të doli përpara!
Ç’e do më pushtetin
More burrë i rrjedhur
Apo të ka mbetur
Ndonjë gjë pa vjedhur?!
Ç’e do më pushtetin
O mendje roitur
Apo të ka mbetur
Ndonjë gjë pa shitur?!
Ç’e do më pushtetin
O Sali o lumë
Apo je pishman
Që s’vrave më shumë?!
Ti duhet të ikje
jo ditën po natën
se ke në kurriz
gjithë nëntdhjet’e shtatën
Punon kuturu
Mendja e të marrit
Ke në shpinë Gërdecin
Vrasjet e Janarit
Ti je një mallkim
Për Atdheun tonë
Kush ka sy të sheh
Kush ka veshë dëgjon
Po votove prapë
Pa vrarë atë mëndje
Vetes do t’i hapësh
Gropë me dorën tënde
Më shumë se Pinokut
Hunda i është rritur
Ç’e do më pushtetin
Ky burrë i goditur?!
Pse s’del në pension
O xhaxha Salia
Të bien rehat
Ti dhe Shqipëria!
Arben Dukës!
Nuk del në pension
Sali mavria,
veç me revolucion
Ikën kok’e tija.
I duhet rënë në kokë
Salës me një dru
Atë bashkë me shokë
T’i shembim në hu.
Me vargje, o Dukë,
S’ia ndjen Salës shumë,
Skot’ e tij do zhdukë,
Veç satira s’ bën punë!
Ty, o Arben burri,
Te paça, o trim,
Nga xheneti ka dalë huri
Kështu thotë populli im!
Te paça sa malet,
O Arben miku,
Na i lehtëson hallet,
Po… ç’ka thën’ Namiku?
Malok i vërtetë
Nuk zbret vetë nga kali,
Nuk ikën pra vetë,
E do kokës abdalli!