Frrokada

Edhe sikur të jetë vërtet rastësi, përkimi kohor kombinuar me bollëkun e informacioneve që kanë dhënë mediat, e heqin fare këtë opsion në mendjen e publikut shqiptar: Për të, pra, nuk është farë rastësi që në kohën kur deputeti Mark Frroku arrestohet me kërkesë të drejtësisë belge dhe i shtohen edhe akuza “vendase”, vëllai i tij Arben Frroku shpallet i pafajshëm nga gjykata e Krimeve të Rënda, për akuzën e vrasjes së oficerit të policisë Dritan Lamaj. Kështu që, edhe pse koha për sistemin e drejtësisë, sidomos për këtë drejtësinë tonë, rrjedh krejt ndryshe nga koha që i duhet publikut për të analizuar dhe nxjerrë konkluzionet e veta, deri tani nuk duket e largët dita kur Arben Frroku, i dyti në listën e kandidatëve të PKD-së, të zërë vendin e vëllait të tij në Kuvendin e Shqipërisë. Kësisoj, pas gjithë akuzave dhe ngjarjeve të ngjeshura politiko-policore, shqiptarët shohin sesi në thelb asgjë nuk ka ndryshuar në parlament. Ah, vetëm diçka si efekt anësor: Tom Doshi nuk është më deputet i PS-së.

Drejtësia në fakt, ka folur dhe i bie që të presim veprimin e mëtejshëm të institucioneve të saj; psh, apelimin e pafajësisë nga prokuroria. Por ndërkohë ai që quhet opinion publik, dhe që e gjen nëpër rrugë, në hapësirën virtuale dhe në komente e analiza me emra të përveçëm, është i zemëruar dhe i dëshpëruar; padyshim dhe i zhgënjyer për të miliontën herë.

Përse? Së pari me drejtësinë, të cilën njerëzit e këtij vendi e njohin mirë, pasi shumica e tyre në një moment a një tjetër, kanë patur të bëjnë me të dhe e dinë si funksionojnë edhe prokuroria, edhe avokatia, edhe gjykatat. Një individ me njohuri juridike, krejt i ftohtë dhe pa asnjë emocion “shqiptar”, do kishte të drejtën e vet të mendonte edhe se Arben Frroku është autori i vrasjes, nëse bindet nga dëshmia e dëshmitarit okular në vendngjarje dhe nga historia e konflikteve të mëparshme të tij me Lamajn; ashtu edhe të kundërtën: Se dëshmitari është kërkuar dhe paguar nga pala tjetër. Gjithë diferencën e bën serioziteti, profesionalizmi dhe ndershmëria e këtyre segmenteve, polici, prokurori, gjykatë. Dhe këtu, arsyetimi ngec: Prokurorë të paaftë apo gjykatë e korruptuar?

Së dyti, njerëzit janë të zhgënjyer me politikën, të paktën me atë pjesë që erdhi si premtim ndryshimi dhe kthimi të faqeve të vjetra të këtyre viteve të gjatë. Nëse është vrarë apo jo Lamaj nga Frroku, është njëra anë, dhe çfarë informacionesh njeh sot publiku për Frrokët që pas konfliktit të Tom Doshit me mazhorancën, është çështje tjetër. Dhe sot opinioni e kupton me çfarë janë marrë vëllezërit në Vendet e Ulëta dhe prej nga buron pasuria e tyre, që u mundësoi më pas zgjerimin e bizneseve dhe hyrjen në politikë. Dhe parlamenti do ta ketë njërin prej tyre, të paktën si janë zhvilluar gjërat deri tani. Por këtu rrëkeja zgjerohet e bëhet lumë, sepse kurrikulume të ngjashme nuk janë të pakta në këtë parlament.

Dhe këto zhvillime dëshmojnë një parodi dekriminalizimesh, ku mundësia e vetme që loja të vazhdojë, është të vijojë ping-pongu i denoncimeve të kampeve politike për eksponentë kundërshtarë, derisa të futemi me të dyja këmbët në atmosferën e fushatës zgjedhore dhe të harrojmë gjithçka. Sepse ne entuziazmohemi dhe rrëmbëhemi shumë nga fushatat zgjedhore; zhytemi në debatet për partitë, për individët, për mënyrën sesi ja kthejnë hazërxhevap kusurin njëri-tjetrit… dhe harrojmë se kandidatët për të cilët nuk na zë gjumi e të cilët sapo zgjidhen, na vënë në gjumë, piketohet vetëm nga një, dy, tre apo katër persona në gjithë republikën tonë parlamentare. Ata janë kryetarët e partive. Dhe ky parlament që kemi është dhuratë e sistemit zgjedhor aktual, ku listat e kandidatëve për deputetë (çka vlen dhe për kandidatët e tanishëm të zgjedhjeve administrative) i përpilon vetëm ai, shefi i madh. I cili, në urgjencën e madhe për të fituar, përzgjedh edhe elementë të përfolur. Për të hequr bezdinë e të cilëve pastaj, ka nevojë për mbështetjen e ambasadës amerikane. Ndërsa ne shohim duarkryq rrokada.

Ndërkaq, ashtu si foshnjet ose njerëzit dementë, që përpiqen të pastrohen dhe bëhen më shumë pis, kështu dhe kjo histori, si shumë të tjera para saj, na u prezantua si përpjekje serioze për pastrim dhe po na ndot të gjithëve./DITA

**********

Fotot e mëposhtme janë të agjencisë LSA të blera nga DITA. Ju duhet të na citoni me korrektësi në rast kopjimi ndryshe jeni duke kryer një vjedhje

FOTOT: Grushti i Arben Frrokut në momentin e dhënies së vendimit (dhe gjykatësit, prokurori, avokati)

Dje në orën 17:55 Arben Frroku ka lënë qelinë e burgut 302 në Tiranë.

Ai nuk ka pranuar të japë asnjë koment për mediat, ndërsa kanë qenë të shumtë familjarë dhe të afërm që e prisnin jashtë.

Gjykata e Krimeve të Rënda e shpalli të pafajshëm Arben Frrokun për akuzën e vrasjes së kryekomisar Dritan Lamajt më 24 shkurt të vitit 2013.

Gjyqtaret qe vendosen pafajesine e Arben Frokut jane, Klodian Kurushi, Fran Prendi, Ardit Mustafaj, Liljana Baku dhe Dritan Hallunaj. Ky i fundit ishte kreu i trupes gjykuese.

Prokurori që mbrojti interesat e shtetit dhe përfaqësoi akuzën e cila u rrëzua ishte Anton Martini.

Ai dhe kolegët kishin kërkuar dënimin e Arben Frrokut me burgim të përjetshëm.

Por, sipas gjykatës, provat e tyre se Frroku është vrasësi i Lamajt, nuk janë bindëse.

Nese i vellai i tij Mark Frroku do te shpallet fajtor per vrasjen tjetër në Belgjikë, Arben Frroku jo vetem qe del i pafajshem por do te behet edhe deputet bazuar në funksionimin e deputetëve me lista.

Pas daljes nga salla e gjyqit, avokati mbrojtës i Arben Frrokut tha se do kërkohet dëmshpërblim për vuajtjet që klienti i tij ka kaluar padrejtësisht.

“Jemi të kënaqur me këtë vendim. Argumentet e Prokurorisë nuk mund të qëndronin, pasi klienti ynë nuk mund të ishte në të njëjtën kohë, në Tiranë dhe në Selanik, në mbrëmjen e vrasjes. Viktima ka pasur lidhje edhe me shumë persona të tjerë dhe Prokuroria duhet të kishte hetuar edhe në pista të tjera“, tha avokati.

Pyetja që shtrohet tani është: Kush e vrau kryekomisarin Dritan Lamaj? / DITA